Zdolna, nieśmiała, leniwa, ekscentryczna, dziwna, społeczna, wycofana, trudna, grzeczna, egocentryczna, nieobecna, złośliwa, zorganizowana, w ciągłym chaosie, niepokorna, niespokojna, „depresyjna”, „wszystkiego się boi”, mało towarzyska, ambitna, zwyczajna – takie i podobne określenia na swój temat słyszą codziennie liczne dziewczyny i kobiety w spektrum. Nie zawsze wiedzą, czemu są oceniane i z jakiego powodu wydaje się takie opinie. Słowa te często są wypowiadane do młodych osób w spektrum przez specjalistów, to jest: nauczycieli, pedagogów, psychologów, lekarzy. One same – dziewczyny i kobiety w spektrum – tak siebie nie widzą. Na czym polega specyfika funkcjonowania dziewczyn w spektrum autyzmu? W jaki sposób można je wspierać w przestrzeni szkolnej?
Autor: Agnieszka Żurek
Psycholog i psychoterapeutka. Entuzjastka neuroróżnorodności. Pracuje w poradni „Effatha” w Krakowie, gdzie zajmuje się dziećmi z autyzmem oraz innymi zaburzeniami rozwojowymi. Współpracuje z osobami w spektrum autyzmu, w szczególności z dziewczynkami i kobietami. Jest członkinią Rady Fundacji Dziewczyny w Spektrum, gdzie prowadzi grupy samorozwojowe dla nastolatek. Współpracuje przy projektach związanych z edukacją młodzieży i nauczycieli (uczy rozumienia, czym jest autyzm) oraz przy Przeglądzie Filmów o Autyzmie i Zespole Aspergera.