Jak wyjść z zaklętego kręgu niedotrzymanych postanowień? – wywiad z Joanną Gieldarską, psycholożką, psychoterapeutką poznawczo- -behawioralną i terapeutką motywującą

W okolicach końca grudnia, kiedy opadną już świąteczne emocje, zazwyczaj zaczynamy myśleć o postanowieniach noworocznych. Dlaczego to właśnie przełom roku skłania nas do przemyśleń o zmianach i nowych nawykach? Co takiego niezwykłego jest w tej dacie?
Wiąże się to z podsumowaniem mijającego roku. Gdy świętujemy zakończenie pewnego etapu, naturalnie pojawiają się podsumowania, uświadamiające nam miejsce, w którym jesteśmy, i miejsce, w którym chcielibyśmy być, a jednocześnie pomagają budować motywację do zmiany. Nie zawsze to się dzieje w okolicy stycznia, czasem są to np. urodziny, choć oczywiście trzeba pamiętać, że na zmianę dobry jest każdy moment. Magiczne myślenie, że zacznę od 1 stycznia, od poniedziałku czy od jutra, bywa czasami wymówką.
Pułapka, jaka może się pojawić w związku z tworzeniem postanowień, to chęć zmiany w wielu obszarach naraz – jednocześnie chcemy odstawić kawę, ograniczyć cukier, więcej się ruszać, spłacić kartę kredytową i nauczyć się języka obcego. Wszystko zaczynamy wdrażać od stycznia i szybko okazuje się, że nie mamy wystarczająco dużo czasu i energii. Mniej więcej po dwóch–trzech tygodniach zapał opada. Bardzo ważne jest, co sobie wtedy powiemy. Część osób zacznie mówić do siebie „Nie nadaję się, znowu mi nie wyszło, czekam do kolejnego stycznia”. Ten sposób nie działa. Lepiej zastąpić go zastanowieniem się nad tym, czy nie wzięliśmy na siebie za ...