W placówkach oświatowych można zaobserwować coraz większą liczbę dzieci, które przejawiają liczne trudności. Mają zaburzenia mowy, problemy w nauce i zachowaniu. U większości z nich można również zdiagnozować zaburzenia SI. Czy poprawa integracji sensorycznej może wpłynąć pozytywnie na kształtowanie się umiejętności językowych?
Autor: Justyna Kapuścińska-Kozakiewicz
Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Uniwersytetu Wrocławskiego. Z zawodu nauczyciel i pedagog, z zamiłowania i powołania terapeuta. Ukończyła studia z zakresu terapii pedagogicznej i terapii integracji sensorycznej oraz liczne szkolenia, m.in. terapię ręki. Właścicielka gabinetu terapeutycznego Zmysłek Centrum Rozwoju i Wsparcia Dziecka, w którym prowadzi również liczne szkolenia dot. dzieci i pracy z nimi. Pisze artykuły związane z pedagogiką, terapią pedagogiczną, nauczaniem i integracją sensoryczną.
Dieta sensoryczna to specjalnie opracowany i dostosowany do każdego dziecka zestaw aktywności, ćwiczeń, zadań i stymulacji, których celem jest dostarczenie układowi nerwowemu odpowiednich bodźców, potrzebnych do zachowania uwagi i koncentracji w ciągu całego dnia. Z czego powinna się składać właściwie przygotowana dieta sensoryczna i jakie cele pozwoli osiągnąć u dzieci z zaburzeniami SI?
Terapia ręki to nie tylko praca stolikowa i rysowanie szlaczków.
Wręcz przeciwnie, takie czynności i zadania znajdują się na końcu naszej drogi, kiedy możemy już zaobserwować jakiekolwiek efekty podejmowanych przez nas działań.
Tylko patrząc w całościowy sposób na rękę i jej znaczenie, jesteśmy w stanie osiągnąć sukces.
W środowisku szkolnym coraz częściej mamy do czynienia z uczniami, którzy wydają nam się krnąbrni i nieposłuszni. Niekiedy odnosimy wrażenie, że ich zachowanie to efekt złośliwości, którą mają w sobie, tymczasem może ono być niezależne od nich i wynikać z niewłaściwego przetwarzania bodźców sensorycznych. Podpowiadamy, w jaki sposób wspierać w szkole dzieci z zaburzeniami SI.