Obecne czasy stawiają przed nauczycielami liczne wyzwania. Wymaga się od nich ciągłego doskonalenia własnego warsztatu pracy i weryfikacji tradycyjnych metod nauczania. Świat bowiem zmienia się bardzo szybko, a rynek pracy i dorosłe życie „testują” uczniowskie umiejętności. Okazuje się, że młodzi ludzie nie są przygotowani do podejmowania aktywności w społeczeństwie, że nikt ich nie nauczył tego, jak sobie radzić w zmiennych warunkach. Czy w związku z tym nie jest to znak, że szkoła powinna zmienić swoje podejście do edukacji? Czy metody i formy pracy dotychczas wykorzystywane na zajęciach są nadal aktualne? A może należy zrobić solidny rachunek sumienia i zastanowić się, czy tradycyjne sposoby myślenia i działania mają rację bytu?
Autor: Justyna Kapuścińska-Kozakiewicz
Absolwentka Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Uniwersytetu Wrocławskiego. Z zawodu nauczyciel i pedagog, z zamiłowania i powołania terapeuta. Ukończyła studia z zakresu terapii pedagogicznej i terapii integracji sensorycznej oraz liczne szkolenia, m.in. terapię ręki. Właścicielka gabinetu terapeutycznego Zmysłek Centrum Rozwoju i Wsparcia Dziecka, w którym prowadzi również liczne szkolenia dot. dzieci i pracy z nimi. Pisze artykuły związane z pedagogiką, terapią pedagogiczną, nauczaniem i integracją sensoryczną.
Nieśmiałość może powodować cierpienie, sprzyja niepowodzeniom szkolnym oraz negatywnie wpływa na poczucie własnej wartości dziecka i jego dalsze funkcjonowanie w dorosłym życiu. Warto więc zapoznać się z obrazem dzieci nieśmiałych i zwrócić uwagę na formy ich wsparcia i podjęcie takich oddziaływań, aby możliwe stało się zaangażowanie ich w życie szkoły, klasy i pojedyncze zajęcia.
Dzieciństwo jest okresem pełnym wyzwań i trudności. W tym czasie dziecko nie tylko zdobywa wiedzę o otaczającym je świecie, lecz także musi zmierzyć się z wieloma zmianami zachodzącymi w jego rozwoju poznawczym, emocjonalnym i fizycznym. Dużą zmianą w życiu młodego człowieka staje się pójście do szkoły. Okazuje się bowiem, że nagle ludzie dorośli zaczynają mieć różnego rodzaju oczekiwania, którym trudno jest sprostać. Rodzice i nauczyciele wymagają samodzielności i zaradności oraz realizacji coraz to nowych wyzwań.
Jednym z podstawowych zadań szkoły jest zwracanie uwagi na wszechstronny rozwój uczniów i zapewnienie im takich warunków, które przyczynią się do rozwijania aktywności własnej. Chodzi tutaj o dostarczenie odpowiednich bodźców i modelowanie sytuacji dydaktyczno--wychowawczych wspierających kreatywność dzieci.
Uczeń z dysleksją w klasie oznacza dla nauczyciela m.in. przygotowanie odpowiedniej dokumentacji i dostosowanie metod i środków do indywidualnych potrzeb dziecka. Na czym owo dostosowanie wymagań dokładnie polega i dlaczego nauczyciele się tego obawiają?
Praca z uczniem z niepełnosprawnością intelektualną nie jest łatwa. Wymaga dużego zaangażowania i cierpliwości ze strony nauczyciela. Jakie elementy należy uwzględnić przy organizowaniu nauczania dla dziecka z niepełnosprawnością intelektualną? Jakie zastosować metody, by umożliwić mu kształcenie?
Dostęp do internetu i możliwość anonimowego komentowania różnych wydarzeń oraz sytuacji pociąga za sobą liczne zagrożenia. Dotyczy to szczególnie młodych ludzi, którzy są coraz mocniej narażeni na słowną agresję i mowę nienawiści. Niestety, problem ten jest na tyle powszechny, że może negatywnie oddziaływać na młodzież i wpływać na to, że będzie ona akceptować ten stan rzeczy. Istnieje dość duże prawdopodobieństwo, że w niektórych nastolatkach zrodzi się nie tylko obojętność na taką formę komunikacji, ale mogą oni uznać, że są to działania zabawne, komiczne, takie, które należy udostępniać i którymi należy się dzielić.
Edukacja jest podstawowym prawem każdego człowieka, dlatego wszystkie dzieci muszą mieć zapewniony swobodny do niej dostęp. Wśród podopiecznych z różnego rodzaju trudnościami i problemami szkolnymi coraz częściej mamy do czynienia z uczniami z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Jakiego wsparcia może im udzielić terapeuta pedagogiczny?