W tym cyklu oddaję głos nauczycielom, specjalistom i rodzicom, aby podzielili się swoimi (nie)zwykłymi historiami dotyczącymi pracy z uczniami neuroróżnorodnymi. Razem będziemy poznawać ich wyzwania, osobiste sukcesy i autentyczne relacje, doszukując się mniejszego lub większego happy endu. Nazywam się Michalina Ignaciuk, znana w sieci jako „Pedagog Michalina”. Moim celem jest rzucać światło na te obszary edukacyjne, które bywają niezauważone lub przemilczane. To prawdziwe historie, prawdziwe emocje, z którymi możemy się utożsamić. Razem tworzymy przestrzeń, w której różnorodność jest naszą siłą.
Autor: Michalina Ignaciuk
Pedagog, terapeuta pedagogiczny i diagnosta w poradni psychologiczno- -pedagogicznej w Gdańsku. Prowadzi zajęcia terapii pedagogicznej dla uczniów ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się oraz szkolenia dla rodziców i nauczycieli. Wykorzystuje nowoczesne technologie, w tym rozszerzoną i wirtualną rzeczywistość. Obecnie doktorantka pedagogiki na Uniwersytecie Gdańskim. Jej zainteresowania naukowo-badawcze dotyczą dysleksji u osób dorosłych. Finalistka pierwszej edycji konkursu „Nauczyciel Jutr@ 2021”. Autorka edukacyjnego kanału na YouTube „Pedagog Michalina”.
To przestrzeń, w której przybliżam (nie)zwykłe historie pedagogów w pracy z uczniami neuroróżnorodnymi. To tu będziemy razem odkrywać ich wyzwania, osobiste sukcesy i prawdziwe opowieści, doszukując się mniejszego lub większego happy endu. Nazywam się Michalina Ignaciuk, znana w sieci jako Pedagog Michalina, i chcę oddać głos Wam, specjalistom szkolnym i nauczycielom. W tym dziale każdy z nas może odnaleźć cząstkę swojego doświadczenia w czyjejś historii. Razem tworzymy przestrzeń, w której różnorodność jest naszą siłą!
W tym miejscu przybliżam (nie)niezwykłe historie pedagogów w pracy z uczniami neuroróżnorodnymi. To tu będziemy razem odkrywać ich wyzwania, osobiste sukcesy i prawdziwe opowieści z mniejszym lub większym happy endem. Nazywam się Michalina Ignaciuk, znana w sieci jako „Pedagog Michalina”, i chcę oddać głos Wam, specjalistom szkolnym i nauczycielom. W tym dziale każdy z nas może odnaleźć cząstkę swojego doświadczenia w czyjejś historii. Razem tworzymy przestrzeń, w której różnorodność jest naszą siłą.
Paradygmat neuroróżnorodności jest stosunkowo nowym zjawiskiem i stanowi alternatywę dla medycznego modelu niepełnosprawności. Podejście to traktuje zróżnicowanie ludzkiego mózgu jako naturalnie występujące w populacji, bez patologizowania tego zjawiska. Na czym polega ta zmiana paradygmatu i czy rzeczywiście ma szansę zaistnieć?
Choć wirtualna rzeczywistość wciąż kojarzona jest przede wszystkim z branżą rozrywki, to pokażę, że może być także skutecznym narzędziem do osiągania celów edukacyjnych. W rękach pedagoga staje się ona narzędziem dydaktycznym lub terapeutycznym, tak jak długopis i kartka. Psychiatra z Uniwersytetu Stanford, Kim Bullock, która wykorzystuje wirtualną rzeczywistość w pracy, powiedziała: „Technologia ta nie jest formą terapii, ale narzędziem terapii. Można jej używać na wiele sposobów”.
Wyniki badań pokazują, że obniżenie samooceny wśród dzieci z dysleksją dotyczy aż 89% z nich. Co więcej, wykazano, że niski poziom samooceny utrzymuje się na tym poziomie lub wciąż się obniża w miarę postępu edukacji szkolnej. Innym niepokojącym wskaźnikiem jest to, że 33% adolescentów z zaburzeniami uczenia się, w tym z dysleksją, choruje na depresję.