Na decyzję rodziców o podjęciu takiej formy edukacji dla swojego dziecka mają wpływ różnorodne czynniki, wśród których najważniejsze to: brak zaufania do szkoły publicznej, temperament i charakter dziecka, prowadzony przez rodzinę styl życia (częste podróże, wyjazdy krajoznawcze).
Przeciwnikom takiej formy realizacji obowiązku szkolnego warto przedstawić badania Fraser Institute z Vancouver, z których wynika, że dzieci uczone w domu są bardziej towarzyskie i lepiej przystosowane od tych, które chodzą do szkoły. Wykazują się większą empatią i częściej angażują się w działalność społeczną i charytatywną. Z kolei amerykański National Home Education Research Institute w wyniku podjętych badań stwierdza, że na jakość kształcenia w domu nie mają wpływu wykształcenie, zawód czy status materialny rodziców. Ponadto Instytut ten przeprowadził badania sprawdzające wiedzę i umiejętności dzieci od wieku przedszkolnego do 17. r.ż. uczęszczających do szkół publicznych, prywatnych lub też korzystających z edukacji domowej za pomocą przygotowanych testów. Wyniki badań pokazały, że uczniowie szkół państwowych uzyskiwali około 50% możliwych do zdobycia punktów, a szkół prywatnych około 65–75%, natomiast dzieci uczone w domu uzyskały 75–85% punktów i jednocześnie lepiej zdawały egzaminy wstępne na studia1.
POLECAMY
Tab.1.
| Zalety | Wady |
|
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 10 wydań magazynu "Głos Pedagogiczny"
- Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
- Możliwość pobrania materiałów dodatkowych
- ...i wiele więcej!
