Elementy terapii Glassera w praktyce szkolnej

Komunikowanie się jest procesem, który zachodzi w obrębie grupy lub pomiędzy dwiema osobami. Celem komunikacji jest wymiana myśli, pomysłów, opinii, wiedzy i wszelkich informacji. Naturalną potrzebą człowieka jest dążenie do obcowania z innymi ludźmi. Wynika to z faktu, iż jesteśmy istotami społecznymi, czyli „zaprogramowanymi” do życia z innymi ludźmi. Poza tym komunikowanie się pozwala na zaspokajanie elementarnej potrzeby człowieka – potrzeby bezpieczeństwa, gdyż daje możliwość zaopiekowania się drugą osobą lub też bycia samemu otoczonym opieką. 

Konsekwencje trudności w komunikacji

Nawiązywanie kontaktów społecznych sprzyja budowaniu relacji, przyjaźni, miłości, znajomości. Jest to kolejna z potrzeb ludzkich, których realizacja wywołuje harmonię wewnętrzną i poczucie równowagi psychicznej oraz pozwala na dowartościowanie własnego „ja”. Dziecko od najwcześniejszych chwil swego życia łaknie kontaktu z rodzicem, który jest mu niezbędny do zaspokajania wszelkich podstawowych potrzeb życiowych. Dzieci, które w pierwszych latach życia są pozbawione wystarczającego kontaktu z matką bądź innym opiekującym się nimi dorosłym, wykazują znaczne deficyty w późniejszym funkcjonowaniu. Jednym z nich jest zaburzenie rozwoju mowy, które notabene jest wynikiem zaburzenia komunikacji niewerbalnej i powoduje zaburzenia komunikacji werbalnej. Ponadto zaburzenie lub brak skutecznej komunikacji dziecka z otoczeniem powoduje u niego narastającą frustracj...