Ocena efektywnego wsparcia udzielanego w ramach edukacji włączającej

Ocenę efektywności po­­dej­­­­­­­­mowanych działań w udzielaniu wsparcia dzieciom i młodzieży moż­na rozpatrywać w co najmniej dwóch wymiarach. Pierwszy ma charakter praktyczny i psychologiczny zarazem. Zapewne większość z nas (a może nawet każdy z nas) chce, aby to, co robimy, przynosiło rezultaty, przyczyniało się do rozwoju dziecka lub korzystnie zmieniało środowisko, w którym funkcjonujemy. Drugi, o szczególnym znaczeniu w działaniu przedszkola, szkoły czy placówki jako instytucji, to wymiar prawny, odnoszący się chociażby do rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie zasad organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych przedszkolach, szkołach i placówkach, które nakłada na osoby udzielające pomocy obowiązek oceny efektywności podejmowanych działań i formułowania wniosków do dalszej pracy, służącej poprawie funkcjonowania ucznia i uczennicy. 

Edukacja włączająca – jaka i dla kogo?

Edukacja włączająca to określenie, które coraz częściej słyszymy w dyskusjach na temat oświaty podczas konferencji czy szkoleń. Edukacji włączającej są poświęcone liczne strony internetowe, publikacje i artykuły prasowe. Edukacja włączająca i jej wymiary są także przedmiotem badań naukowych. Często jednak edukacja włączająca redukowana jest do zagadnień związanych z kształceniem osób z niepełnosprawnościami czy z zaburzeniami lub doświadczających trudności związanych z migracją. Warto zatem wyjaśnić, że edukacja włączająca rozumiana jest jako podejście w procesie kształcenia i...