Oswoić przymusowy odruch – wsparcie ucznia z zaburzeniami tikowymi

Zgodnie z naukową definicją, tiki to mimowolne, szybkie, powtarzające się, stereotypowe ruchy ciała lub wokalizacje. Tiki występują nagle i są nierytmiczne. Zwykle trwają krótko, pojedynczy tik rzadko trwa dłużej niż sekundę, ale przeważnie wiele z nich występuje w postaci napadów z krótkimi przerwami między tikami¹.
Najczęściej to rodzice lub nauczyciele pierwsi zauważają, że uczeń nie potrafi powstrzymać się od wykonywania pewnych ruchów lub wydawania odgłosów. Jednak to lekarz dokonuje diagnozy zaburzeń tikowych. Czyni to na postawie wywiadu i obserwacji, nie istnieją bowiem żadne badania, dzięki którym można stwierdzić występowanie tego typu zaburzeń. Może on jednak zlecić wykonanie dodatkowych badań, które mają na celu wykluczenie innych chorób mogących dawać objawy podobne do tych występujących w zaburzeniach tikowych. 

Skąd tiki?

Jeszcze do niedawna przyczyny tych zaburzeń dopatrywano się w czynnikach psychologicznych, objawy kojarzono z zaburzeniami nerwicowymi wynikającymi z: sytuacji o podłożu emocjonalnym, które przekraczały możliwości adaptacyjne dziecka, atmosfery lęku i konfliktów rodzinnych, problemów szkolnych oraz negatywnych relacji z rówieśnikami. Obecnie badacze problemu wykazali, że ogromne znaczenie odgrywają uwarunkowania neurologiczne ujawniające się w odmiennej budowie i sposobie funkcjonowania ośrodkowego układu nerwowego. Ponadto na występowanie zaburzeń tikowych mają wpływ czynniki genetyczne oraz nieprawidłowości w zakresie rozkładu i stężenia w obrębie struktur mózgowia pewnych substancji chemicznych. Zdarza się również, że źródło tików pozostaje nieokreślone, gdyż powstają one samoistnie, niezależnie od innych przyczy...