Podsumowywanie i planowanie

Sukcesy szkolne i życiowe zależą nie tylko od naszych zdolności, możliwości i motywacji, lecz także od umiejętności organizowania własnej pracy oraz zdolności do sensownej autorefleksji nad tym, co dotąd udało się nam osiągnąć i w jakiej jesteśmy sytuacji (jakie są nasze możliwości). Nawet bardzo zdolny i zmotywowany uczeń, jeśli działa bez planu i autorefleksji, nie zdoła rozwinąć pełni swojego potencjału. Trudności pojawiają się zwłaszcza wtedy, kiedy uczennice i uczniowie zostawiają sobie zbyt mało czasu na realizację zadania, które w innych okolicznościach jak najbardziej mogłoby zostać przez nich skutecznie zrealizowane. Odsuwając w czasie realizację różnych zadań, powodują, że zaczynają się one niebezpiecznie kumulować. A to prowadzi do gorszych wyników (w końcu nie sposób zająć się odpowiednio wszystkim na raz), rosnących zaległości, a nawet do wagarowania (kiedy uczeń opuszcza zajęcia szkolne, by nadrobić zaległości, ale w efekcie robi sobie tylko nowe zaległości).

Kłopoty z umiejętnością trafnej oceny własnych możliwości oraz planowania realizacji celów prowadzą też nierzadko do tzw. słomianego zapału, czyli sytuacji, w której uczeń ma wysoką motywację do jakiegoś działania, ale starcza mu jej na bardzo krótko – po skonfrontowaniu marzeń z rzeczywistością.

Początek nowego roku kalendarzowego (ale też szkolnego) sprzyja snuciu planów i analizowaniu przeszłości. Nasza skłonność do tego, by w styczniu podsumowywać przeszły rok i planować kolejny, jest jak najbardziej sensowna i słuszna. Warto jednak wskazać uczennicom i uczniom, w jaki sposób mogą to zrobić efektywnie, naprawdę na tym zyskując.