Potencjał różnorodności, czyli jak dobrze się różnić?

Różnorodność to cenna wartość, ale ważne, by była dobrze rozumiana. Wiele nieporozumień i ludzkiego cierpienia wynika z konsekwencji niewłaściwego rozumienia różnorodności, gdy zamiast wykorzystywania jej potencjału następuje niwelowanie cennych różnic między ludźmi. Różnorodność oznacza też, że różnimy się naszymi mocnymi i słabymi stronami. Każdy ma jakieś uzdolnienia (nie zawsze, niestety, odkryte i uświadomione), predyspozycje, upodobania, pasje, mocne strony, ale to jednocześnie oznacza, że nie jest równie utalentowany we wszystkich sferach, że w niektórych obszarach inni ludzie radzą sobie lepiej, osiągają lepsze rezultaty. Dzięki temu możemy się pięknie uzupełniać, współpracując ze sobą, działając razem w zespole. I nie jest wcale korzystne mówienie innym, że każdy może być równie dobry we wszystkim albo osiągać we wszystkich dziedzinach takie same rezultaty jak inni. A czasem jako dorośli tak właśnie postępujemy, chcąc wspierać pozytywną samoocenę naszych wychowanków. Tymczasem prowadzi to do budowania nierealistycznej samooceny i nierealistycznych oczekiwań, wyobrażeń o własnej działalności, a przez to naraża na większe ryzyko porażki i zniechęcenia w przyszłości. Jeżeli wszystko, co dziecko robi, niezależnie od tego, jak bardzo się stara, jest zawsze „naj”, „super”, „świetne” – i jest już takie z samego założenia, zanim nawet dziecko zdąży zaprezentować rezultaty swoich działań – to z czasem uczy się ono, że nie warto się starać, że nie ma żadnego znaczenia, jak coś zrealizuje, bo informacja zwrotna jest taka sama i z góry wiadoma, taka sama dla wszystkich. Tymczasem dla jakości naszego funkcjonowania – o...