Chcesz dowiedzieć się więcej? Weź udział w XIX OGÓLNOPOLSKIM KONGRESIE PEDAGOGÓW I PSYCHOLOGÓW SZKOLNYCH!
O przemocy można mówić wtedy, gdy zostaną spełnione cztery warunki:
- jest to intencjonalne działanie lub zaniechanie działania,
- jedna osoba ma wyraźną przewagę nad drugą,
- działanie lub zaniechanie jednej osoby narusza prawa i dobra osobiste drugiej,
- osoba, wobec której stosowana jest przemoc, doznaje cierpienia i szkód fizycznych i psychicznych.
Przyjętą przez Światową Organizację Zdrowia w 1996 r. definicją przemocy jest „celowe użycie siły fizycznej lub władzy, sformułowane jako groźba lub rzeczywiście użyte, skierowane przeciwko samemu sobie, innej osobie, grupie lub społeczności, które prowadzi do wysokiego prawdopodobieństwa spowodowania obrażeń cielesnych, śmierci, szkód psychologicznych, wad rozwoju lub braku elementów niezbędnych do normalnego życia i zdrowia”.
Ważnym elementem tej definicji jest uznanie celowego działania jako cechy przemocy, niezależnie od jego wyniku. Włączenie słowa „władza” i jej zrównanie z siłą fizyczną z kolei poszerza definicję o różne aspekty relacji rządzonych, w tym przezwyciężenie granic dozwolonego przez prawo użycia siły, ale także zastraszanie i różnego rodzaju zaniedbania. Użycie siły w tzw. dobrej sprawie nie jest uważane za przemoc w rozumieniu definicji Światowej Organizacji Zdrowia.
W prawie karnym pojęcie „przemoc” określa jedynie właściwoś...