Studium przypadku Ani
Ania jest uczennicą klasy ósmej szkoły podstawowej, do tej pory nie sprawiała żadnych poważnych problemów wychowawczych. Z analizy obecności wynika, że Ania notorycznie spóźnia się do szkoły na pierwsze lekcje, zdarza się, że nie przychodzi do szkoły wcale. W odpowiedzi na pytanie o powód spóźnienia lub brak obecności na lekcji najczęściej pada odpowiedź, że uczennica zaspała, spóźniła się na autobus lub była przeziębiona. Na początku roku szkolnego uczennica pozytywnie reagowała na prośby schowania telefonu komórkowego, ale teraz robi to niechętnie, z irytacją czy złością.
Ania szybko dekoncentruje się na lekcji, myślami jest gdzie indziej, często sięga po telefon podczas lekcji. Nauczyciele zwracają jej uwagę, aby nie korzystała z telefonu podczas lekcji. Ania wtedy przeprasza i tłumaczy się tym, że czeka na SMS-a od mamy, która jest teraz w szpitalu i miała zabieg, albo od babci, która jest schorowana i miała jej przesłać listę zakupów. Obecnie stała się opryskliwa, traci kontrolę nad swoim zachowaniem. Uczennica często przynosi też zwolnienia z uczestnictwa z zajęć wychowania fizycznego. Gdy inne uczennice ćwiczą, Ania siada na ławce z telefonem komórkowym w ręku, cały czas sprawdza coś, przegląda swoje konta społecznościowe. Na prośbę nauczyciela, aby schowała telefon i nie używała go w...