Powyższy obraz wyłania się po lekturze raportów pokontrolnych opracowywanych przez kuratorów oświaty oraz Najwyższą Izbę Kontroli. Ujawnione w nich błędy i niedociągnięcia tłumaczone są przez dyrektorów szkół niepełną znajomością treści obowiązujących rozporządzeń, niewłaściwą ich interpretacją bądź omyłkowym zastosowaniem którejś z nazw. Skutkiem tej niefrasobliwości jest nieprawidłowa organizacja kształcenia specjalnego oraz pomocy psychologiczno-pedagogicznej, niezgodna z rozpoznanymi indywidualnymi potrzebami ucznia, a więc także mijająca się z wyznaczonym dla niego celem rozwojowo-edukacyjnym. Stąd konieczność wyjaśnienia tak ważnej kwestii.
Znajomość i właściwe rozumienie prawa
W polskim prawie oświatowym jasno określone są rodzaje zajęć prowadzonych na terenie przedszkoli, szkół i placówek oświatowych. W odniesieniu do szkoły, i to każdego typu, mówi o tym art. 109 ustawy Prawo oświatowe, wymieniając jej podstawowe formy działalności dydaktyczno-wychowawczej, jako:
- Obowiązkowe zajęcia edukacyjne, do których zalicza się zajęcia edukacyjne z zakresu kształcenia ogólnego i z zakresu kształcenia w zawodzie, w tym praktyczną naukę zawodu, a w przypadku szkół artystycznych – zajęcia edukacyjne artystyczne.
- Dodatkowe zajęcia edukacyjne, do których zalicza się:
zajęcia z języka obcego nowożytnego innego niż język obcy nowożytny nauczany w ramach obow...
Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.
