Gaslighting - przemoc, której nie widać

Otwarty dostęp Warsztat pracy pedagoga

Przemoc jest zjawiskiem, które należy potępiać, eliminować, przerywać, często jednak zdarzają się przypadki, w których mamy trudności w zakresie jej rozpoznania. Niektórzy sprawcy stosują takie formy przemocy, których nie jesteśmy w stanie zauważyć. Przykładem takiego zjawiska jest gaslighting. Na czym polega i jak rozpoznać osobę nią dotkniętą?

Chcesz lepiej poznać ten temat? Zapraszamy na XIX OGÓLNOPOLSKI KONGRES PEDAGOGÓW I PSYCHOLOGÓW SZKOLNYCH!

Gaslighting to forma przemocy psychiczno-emocjonalnej oparta na manipulacji. Stosują ją psychopaci, narcyzi lub osoby z zaburzeniami osobowości. Początkowo określenie to dotyczyło formy przemocy w związku, obecnie jednak można je odnieść także do ogółu relacji, najczęściej jednak kata i ofiarę łączą bliskie stosunki. 
Analizując sytuację ucznia, który mógł paść ofiarą gaslightingu, możemy wskazać następujące płaszczyzny, w których ta przemoc zachodzi:

  • relacja rówieśnicza uczeń – uczeń/uczniowie,
  • relacja rodzinna uczeń – rodzic, relacja w związku uczeń – dziewczyna/chłopak (w większości przypadków przemocy dopuszczają się mężczyźni, jednak nie wyklucza się również kobiet).

Zachowania sprawcy

Sprawca tej formy przemocy podejmuje następujące działania:

  • Poddaje ofiarę manipulacji, okazując troskę, zrozumienie, przyjaźń, miłość na przemian z napadami wściekłości i ostrej agresji.
  • Jego zamiarem jest skłonienie ofiary do tego, aby zwątpiła we własne uczucia i myśli i aby uznała, że jest chora psychicznie.
  • Chowa przedmioty należące do ofiary lub zmienia miejsce ich położenia.
  • Czerpie satysfakcję z posiadania władzy nad drugim człowiekiem.
  • Najczęściej stosuje przemoc, by odwrócić uwagę od własnych słabości.
  • Zaprzecza temu, co mówi ofiara.
  • Oskarża ofiarę o to, że kłamie, myli się lub jest szalona.
  • Wciąż mówi ofierze, co ona czuje, lub podważa jej uczucia, często zarzuca jej, że przesadza, dramatyzuje, wyolbrzymia.
  • Podkreśla wady, wytyka błędy, porażki – czyni to „ kulturalnie” w formie żartów.
  • Wykorzystuje każdą emocjonalną reakcję ofiary, twierdząc, że to dowód na jej niezrównoważenie.
  • Izoluje ofiarę od środowiska.
  • Próbuje skłócić ofiarę z najbliższymi, tak aby nie mogła nawiązywać kontaktów i weryfikować własnych wątpliwości.
  • Wmawia, że stoi po stronie ofiary, jest jej przyjacielem.
  • Chce przejąć kontrolę nad sposobem postrzegania przez ofiarę rzeczywistości.
  • Kiedy ofiara chce zakończyć relację ze sprawcą, ten zmienia się i udaje troskliwą osobę.
  • Obraża się bez powodu.
  • Zdarza się, że zaczyna stosować klasyczną przemoc.
  • Jest perfekcjonistą, ma wszystko dokładnie przemyślane i wie, jak uniknąć ujawnienia jego prawdziwych intencji.

Ogólna postawa sprawcy i strategia jego działania powodują, że nawet jeśli przemoc zostanie ujawniona, to on za wszelką cenę będzie się jej wypierał i twierdził, że takie zdarzenia nie miały miejsca. Konieczne jest w związku z tym opracowanie odpowiedniej taktyki działania i skorzystanie z pomocy psychologa, który poprowadzi działania wspierające rozwiązanie problemu. 

Zachowania ofiary

Obserwując ofiarę gaslightingu, możemy zauważyć, że jest:

  • niepewna, zlękniona, zdezorientowana,
  • podatna i zgodna z sugestiami, poleceniami,
  • zagubiona, wątpi w swoje słowa, myśli i działania,
  • samotna,
  • zawstydzona z powodu własnej rzekomej „niepoczytalności”,
  • przekonana o własnych problemach psychicznych,
  • niezdecydowana.
  • a ponadto czuje się:
  • winna i wciąż za wszystko przeprasza,
  • przestraszona i w związku z tym zmienia swoje zachowania,
  • nieakceptowana,
  • gorsza, ma niskie poczucie własnej wartości.

Nie ulega wątpliwości, że gaslighting to przemoc emocjonalna, której nie należy lekceważ...

Ten artykuł jest dostępny tylko dla zarejestrowanych użytkowników.

Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się.

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI