Kiedy indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny nie spełnia swojej funkcji

Temat miesiąca

Czternaście lat temu ówczesna minister edukacji Katarzyna Hall zainicjowała reformę, która dotyczyła zasad organizowania kształcenia specjalnego i udzielania pomocy psychologiczno- -pedagogicznej. Wtedy to pojawiły się nieznane wcześniej dokumenty, tj. Karta Indywidualnych Potrzeb Ucznia (KIPU) i Plan Działań Wspierających (PDW) – dla uczniów posiadających opinię poradni psychologiczno-pedagogicznej oraz Indywidualny Program Edukacyjno-Terapeutyczny (IPET) i Wielospecjalistyczna Ocena Poziomu Funkcjonowania Ucznia (WOPFU) – dla dzieci i młodzieży posiadających orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego. Jednak po dwóch latach zniesiono obowiązek opracowywania KIPU i PDW. Od tej pory nauczyciele, wychowawcy grup wychowawczych oraz specjaliści opracowują indywidualne lub grupowe programy pracy na poszczególnych zajęciach organizowanych w ramach pomocy psychologiczno-pedagogicznej i zamieszczają je w stosownych dziennikach zajęć. Wynika to z wytycznych rozporządzenia MEN w sprawie dokumentacji przebiegu nauczania, wychowania i opieki (Dz. U. z 2024 r., poz. 50 – tekst jednolity).

Obowiązek opracowywania IPET i WOPFU istnieje do dziś. Z założenia ma to gwarantować każdemu uczniowi z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego otrzymanie odpowiedniego wsparcia w placówkach najbliższych jego miejsca zamieszkania, a więc również w przedszkolach i szkołach ogólnodostępnych. 

Co oznacza termin „odpowiednie wsparcie”?

Odpowiedź znajduje się w § 5 rozporządzenia MEN z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla niepełnosprawnych dzieci i młodzieży, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym (Dz. U. z 2020 r., poz. 1309 – tekst jednolity). Jest w nim wskazanie, że takiemu uczniowi należy bezwględnie zapewnić:

1. Realizację zaleceń zawartych w orzeczeniu o potrzebie kształcenia specjalnego. Dokument ten ma moc decyzji administracyjnej. Stąd wywiązanie się z tego obowiązku spoczywa na dyrektorze placówki oświatowej oraz kadrze pedagogicznej.

2. Warunki do nauki, sprzęt specjalistyczny i środki dydaktyczne, odpowiednie ze względu na indywidualne potrzeby rozwojowe i edukacyjne oraz możliwości psychofizyczne uczniów. To zadanie również leży w gestii dyrektora i nauczycieli, w tym pedagoga specjalnego, któremu przydzielono określanie niezbędnych do nauki warunków, sprzętu specjalistycznego i środków dydaktycznych, w tym wykorzystujących technolog...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 10 wydań magazynu "Głos Pedagogiczny"
  • Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
  • Możliwość pobrania materiałów dodatkowych
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI