Każda profesjonalnie wykonywana praca, szczególnie pedagogiczna, najpierw wymaga planowania, następnie zaś podsumowania, czyli rozliczenia się z realizacji powierzonych zadań. Taki wymóg zapisany jest zazwyczaj w statucie szkoły czy placówki, w rozdziale poświęconym zakresowi zadań i obowiązków nauczycieli. Skoro tak nakazuje wewnątrzszkolne prawo, to warto z tego zadania wywiązać się odpowiedzialnie.
Zbliżający się koniec roku szkolnego zwiastuje konieczność rozliczenia się ze swojej pracy. Nauczyciele i szkolni specjaliści szykują się do opracowania różnych dokumentów, nie zawsze mając świadomość, które z nich rzeczywiście wymagane są przepisami prawa oświatowego, a które – biurokratycznym wymysłem dyrektora, zapisanym często w statucie placówki, jako obowiązek. Warto więc pamiętać, że już w listopadzie 2021 r. szkoły otrzymały ministerialny wykaz 51 czynności dokumentacyjnych niewymaganych prawem, a jedynie niepotrzebnie obciążających nauczycieli. Wśród nich jest m.in. pisanie sprawozdań z udzielanej pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Niestety w tym wykazie nie ma oceny efektów tej pomocy. Jaki jest tego powód?
Pedagodzy szkolni coraz częściej dzielą się swoimi refleksjami na temat prowadzenia podstawowej dokumentacji, jaką jest dziennik pracy. Wiele ich wątpliwości budzą przede wszystkim uwagi, z którymi spotykają się ze strony dyrektorów i wizytatorów z kuratorium kontrolujących szkolne dokumenty. Głównie chodzi o dokonywane w dziennikach wpisy, dające obraz tego, czym zajmuje się dany pedagog w poszczególnych dniach swojej pracy. Zarówno o ich zgodność z obowiązującym prawem czy poprawność merytoryczną oraz czytelność językową, jak i kompletność w odniesieniu do zakresu obowiązków wykonywanych w ramach tygodniowego pensum.
Wydawać by się mogło, że odpowiednie postępowanie wobec ucznia przejawiającego trudne zachowania nauczyciele mają już w małym paluszku. Jednak okazuje się, że temat trudnego ucznia jest wciąż ważny i powinien być podejmowany. W końcu mamy na co dzień do czynienia z różnymi sytuacjami, o których nie zawsze przeczytamy w książkach. Jak uniknąć pułapek w sposobie reagowania w trudnych przypadkach oraz jak wspierać nauczycieli w pracy z trudnym uczniem?
Bezpieczeństwo to temat, którym zajmują się niemal wszyscy. Począwszy od naukowców, psychiatrów, terapeutów, psychologów, a na nauczycielach i rodzicach kończąc. Zaspokojenie potrzeby bezpieczeństwa u dzieci i młodzieży stało się w ostatnich latach jednym z najpoważniejszych wyzwań stojących przed placówkami oświatowymi. Powód jest oczywisty: zagrożone poczucie bezpieczeństwa u dzieci i młodzieży przyczynia się do powstawania różnych problemów edukacyjnych, wychowawczych, rozwojowych i zdrowotnych.
Wspieranie uczniów w kryzysie emocjonalnym lub w sytuacji traumy to obowiązek szkoły. Jednak warto pamiętać, że nie tylko nauczyciele i szkolni specjaliści są osobami, które mogą nieść pomoc. Bardzo ważną rolę odgrywają tutaj rówieśnicy, którzy często w zwykłej rozmowie mogą zachęcić swojego kolegę lub koleżankę do poszukania pomocy u osoby dorosłej. Jak przygotować klasę do pełnienia takiej funkcji?
Okres zmian w edukacji trwa już w Polsce od kilku lat. Również nowy rok szkolny 2022/2023 niesie ze sobą wiele nowości w zakresie organizacji kształcenia, opieki i wychowania, a także wspierania rozwoju uczniów. Pojawienie się w szkole nowego specjalisty skutkuje przeorganizowaniem wypracowanych dotychczas działań z zakresu pomocy psychologiczno-pedagogicznej. Jak powinna wyglądać efektywna współpraca pedagoga szkolnego z pedagogiem specjalnym?
Jedna z ważniejszych ostatnio zmian w przepisach oświatowych dotyczy standaryzacji zatrudniania specjalistów szkolnych, do grona których dołączył od 1 września 2022 r. pedagog specjalny. Ustawodawca zdecydował się na wprowadzenie obowiązku zatrudniania pedagoga specjalnego w publicznych i niepublicznych szkołach podstawowych i ponadpodstawowych oraz przedszkolach innych niż specjalne. Dotyczy to również ich zespołów, oddziałów przedszkolnych w szkołach podstawowych, a także szkół artystycznych realizujących treści z zakresu kształcenia ogólnego. Jakie kwalifikacje trzeba spełniać na tym stanowisku? Jaki jest zakres zadań i obowiązków pedagoga specjalnego?
Planowanie jest jedną z ważniejszych czynności człowieka zarówno w życiu prywatnym, jak i zawodowym. Dzięki temu, że planujemy większość swoich działań, są one bardziej efektywne, konsekwentne i spójne. Rzecz jasna, nie da się zaplanować wszystkiego na 100%, bo zawsze może się zdarzyć coś nieoczekiwanego, czego nie przewidzimy lub zwyczajnie to przeoczymy, zwłaszcza pracując na co dzień z dziećmi i młodzieżą, na dodatek w rzeczywistości szkolnej, którą niemal każdego roku wyznaczają kolejne zmiany prawa oświatowego.
Badanie zorganizowane przez redakcję magazynu „Małe Charaktery” ze wsparciem naukowców z Wydziału Psychologii i Kognitywistki Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu dowiodło, że stan psychiczny i emocjonalny dzieci w okresie pandemii uległ pogorszeniu – przyznało tak 87% psychologów i pedagogów. Dzięki współpracy z zespołem ekspertów pod kierownictwem dr Karoliny Appelt, redaktor merytorycznej „Małych Charakterów”, powstał raport, który szczegółowo pokazuje problemy, z jakimi zmagają się dzieci i ich rodzice.
Kolejny niełatwy rok szkolny zbliża się ku końcowi. To oznacza, że nadszedł czas, by wnikliwie przyjrzeć się swojej dziesięciomiesięcznej pracy i podsumować zawodowe poczynania. Efektem tego ma być pisemne sprawozdanie, czyli rozliczenie się pedagoga szkolnego z tego, czym zajmował się w roku szkolnym 2021/2022.
Wojna w Ukrainie wstrząsnęła Polską i całym światem. Udostępniane wszystkimi kanałami informacyjnymi wiadomości o zagrożeniu docierają zarówno do polskich uczniów, jak i do mieszkających w naszym kraju dzieci i rodzin z Ukrainy. Ogromnym wyzwaniem jest zapewnienie realnej, solidarnej pomocy wszystkim, którzy już przybyli z Ukrainy lub dopiero dotrą do Polski. Dzieci szczególnie potrzebują wsparcia i pomocy nauczycieli, wychowawców, psychologów, pedagogów − w szkole, placówce oświatowej czy poradni psychologiczno-pedagogicznej.
