Różnorodność społeczności uczniowskiej w szkołach jest faktem i stanowi poważne wyzwanie dla nauczycieli. Szacuje się, że nawet 30–40% populacji dzieci i młodzieży to uczniowie ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi, którzy z różnych powodów wykazują znacznie większe trudności w uczeniu się lub funkcjonowaniu niż większość ich rówieśników. Są wśród nich zarówno uczniowie posiadający orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego, jak i mający trudności w realizacji wymagań programowych, wynikające ze specyfiki ich funkcjonowania poznawczo-percepcyjnego, zdrowotnego bądź ograniczeń środowiskowych.
Dział: Temat miesiąca
Obecnie w zasadzie nie ma już dzieci, które nie miałyby jakichś dysfunkcji, zaburzeń czy trudności. Tak twierdzą lekarze, psycholodzy i terapeuci, a wtórują im nauczyciele, wskazując, że nawet 30–40% uczniów w każdej klasie ma jakieś problemy edukacyjne, rozwojowo-zdrowotne, natury emocjonalnej bądź wychowawczej. Z roku na rok zwiększa się więc populacja dzieci i młodzieży potrzebujących pomocy psychologiczno- -pedagogicznej. Aby im takowej udzielić, potrzebna jest – poza wstępną diagnozą szkolną – diagnoza specjalistyczna, wykonana w poradni psychologiczno- -pedagogicznej. I tu pojawiają się trudności. Jakiego rodzaju i jak je przezwyciężyć?
I nagle zmieniło się wszystko… świat się zatrzymał… ludzie zostali w domach… Nie ma dzieci w piaskownicach, rodzin w kinach i restauracjach, spotkań ze znajomymi… Ale edukacja jest nadal, bo rozwoju człowieka nic nie jest w stanie zatrzymać.
Wystawianie ocen z zachowania budzi wśród każdej społeczności szkolnej szczególne emocje. O ile oceny z przedmiotów oparte są na dość dokładnie skodyfikowanych zasadach, które zawierają informację o ocenianych formach aktywności, procentowych skalach punktów czy wadze ocen cząstkowych, o tyle ocenianie zachowania ucznia bardzo często funkcjonuje jak zwyczajny system uznaniowy.
Mama Bolka prosi wychowawcę o opinię na temat funkcjonowania syna w szkole. Tata Helenki potrzebuje opinię o problemach córki w uczeniu się. Kurator sądowy chce opinię o zachowaniu Kuby i jego wynikach w nauce. Opinię o Zosi – potrzebuje dzielnicowy, o Agacie – Miejskie Centrum Pomocy Rodzinie, o Jacku – adwokat jego ojca…
Nauczyciele i uczniowie to reprezentanci dwóch różnych światów, obcujący ze sobą kilka godzin dziennie, przez wiele lat, w układzie narzuconym zewnętrznie przez system oświaty od niepamiętnych czasów. Dzisiaj dzieli ich niemal wszystko: status społeczny, doświadczenie życiowe, zapatrywania i poglądy, zainteresowania, przeżywane trudności i radości, sprawność w posługiwaniu się multimediami, nawet język, jakim się ze sobą komunikują.
Od wielu lat z nastaniem nowego roku szkolnego wprowadzane są zmiany w aktach prawa oświatowego: zarówno w ustawach zawierających nowe ustalenia, mających charakter normatywny ogólny, doprecyzowujący i porządkujący, jak i w rozporządzeniach MEN zmierzających do wykonania ustawowych zapisów. Te częste zmiany nie sprzyjają niestety kształtowaniu poczucia stabilizacji zawodowej nauczycieli ani usprawnianiu organizacji ich pracy. Tym bardziej gdy ogłaszane są w czasie wakacji, niemal na pięć minut przed pierwszym dzwonkiem szkolnym. Jeśli jednak chce się odpowiedzialnie wykonywać swój zawód, wypada systematycznie aktualizować wiedzę również w tym zakresie, być na bieżąco z obowiązującymi zmianami. W niniejszym artykule podpowiadamy, czego owe zmiany głównie dotyczą i gdzie ich szukać. Natomiast dogłębne ich poznanie należy już do Państwa, zachęcam więc do samodzielnej lektury stosownych artykułów i paragrafów, szczególnie tych, które bezpośrednio dotyczą obszaru Waszej działalności.
Właściwa organizacja i planowanie pracy własnej oraz umiejętne zarządzanie czasem, który jest do dyspozycji, to dla pedagoga szansa na pracę bez stresu, przepracowania i przeciążenia krzyżowaniem się różnorodnych zadań. To również świadectwo jego profesjonalizmu, kluczowy czynnik zwiększający pewność siebie oraz efektywność podejmowanych oddziaływań.
Kolejny rok intensywnej pracy zbliża się ku końcowi. Czas zatem pomyśleć o jego podsumowaniu. Czas rozliczyć się z tego, co było zaplanowane, a co zostało rzeczywiście wykonane, zweryfikować podejmowane działania, wyciągnąć wnioski i sformułować rekomendacje do dalszej pracy. Jest to zadanie, którego nie można zlekceważyć z kilku powodów. Przedstawimy je w niniejszym artykule.
W czerwcu 2000 r. mury ówczesnej szkoły podstawowej opuścili ostatni ósmoklasiści. Po dziewiętnastu latach uczynią to ich młodsi koledzy, tegoroczni absolwenci zreformowanej podstawówki. Jednak zanim to nastąpi, muszą zmierzyć się z trzydniowym egzaminem zewnętrznym, którego nikt jeszcze przed nimi nie pisał, a który ma sprawdzić stopień opanowania wiedzy i umiejętności w zakresie języka polskiego, matematyki i języka obcego.
Bycie online jest wyznacznikiem współczesnego życia. Przez internet komunikujemy się z rodziną i znajomymi, robimy zakupy, rezerwujemy bilety i hotele, załatwiamy sprawy w urzędach, odbywamy szkolenia zawodowe, uczestniczymy w wydarzeniach społeczno-kulturalnych. Jesteśmy obecni w sieci także podczas wykonywania innych czynności, czasem więc trudno nam określić, ile czasu w niej spędzamy.