Przeżywanie żałoby przez ucznia

Twarzą w twarz

O tym, jak dorośli mogą wspierać dzieci przeżywające żałobę, w jaki sposób rozmawiać z uczniami o śmierci i jak przygotować klasę na powrót kolegi po stracie, rozmawiamy z psycholog Matyldą Skubikowską-Gocławską. 

Kiedy mówimy o żałobie, zazwyczaj mamy na myśli ekstremalnie trudny stan, który dotyka dorosłych. Jednak bywa, że na wczesnym etapie życia, w dzieciństwie, również trzeba skonfrontować się z odejściem kogoś bliskiego. Jak przebiega żałoba dziecka? Czy możemy porównać ją do żałoby osoby dorosłej?
Mówi się, że każde dziecko, które wie już, co znaczy kochać, jest na tyle dojrzałe, by przeżywać żałobę. Podobnie jak u dorosłych w tym trudnym momencie może u dziecka pojawić się cała gama emocji, niekoniecznie tylko smutek. Dzieci nie zawsze potrafią nazwać i wyrazić to, co przeżywają, ale one też doświadczają straty – często w bardzo bolesny i dramatyczny sposób. Dlatego niezwykle ważne jest, by w tym trudnym momencie dziecko miało wsparcie ze strony dorosłego, który pomoże mu zrozumieć to doświadczenie. 

Jakie reakcje i uczucia mogą pojawiać się u dziecka, które jest pogrążone w żałobie? Czy coś szczególnego powinno zwrócić uwagę dorosłych i być sygnałem do poszukania profesjonalnej pomocy?
Tak jak w przypadku osób dorosłych, każde dziecko doświadcza żałoby na swój indywidualny sposób. Za najbardziej typową emocję towarzyszącą żałobie uważamy smutek, ale jeśli dziecko go nie okazuje, to wcale nie znaczy, że nie przeżywa żałoby. Równie często pojawiają się złość, poczucie winy, wstyd, lęk przed własną śmiercią albo przed stratą pozostał...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 10 wydań magazynu "Głos Pedagogiczny"
  • Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
  • Możliwość pobrania materiałów dodatkowych
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI