Wykorzystanie mindfulness do kształtowania u uczniów umiejętności rozpoznawania i regulowania emocji oraz poprawy procesów edukacyjnych

Kiedy na co dzień dzieci mają możliwość rozwijania swoich kompetencji w obszarze uważności, znaczna liczba komórek w wyższych ośrodkach mózgu zaczyna tworzyć połączenia z niższymi ośrodkami. Ścieżki te w naturalny sposób przejmują kontrolę nad impulsami zapoczątkowanymi w niższych ośrodkach (np. impulsy strachu, złości, cierpienia). Umożliwia to dziecku w trudnych sytuacjach zwrócenie uwagi na własne reakcje, odczucia i emocje (zamiast impulsywnego wybuchania złością), a także zwiększa tolerancję na stres tak powszechny w codziennym życiu. Długofalowo uważność wzmacnia dodatkowo te obszary mózgu, które wspomagają zapamiętywanie informacji, zdolność skupiania uwagi, planowania, rozwój empatii, adekwatnego poczucia własnej wartości oraz umiejętność tworzenia pozytywnych, wartościowych relacji z innymi ludźmi. Aby realnie wesprzeć dzieci w odzyskiwaniu wewnętrznej równowagi, w nabyciu zdolności wyciszania się i zatrzymania oraz uważności na siebie i otoczenie, warto każdego dnia ćwiczyć te umiejętności.

Jak wpływa mindfulness na rozwój i funkcjonowanie dzieci?

Jak wiadomo, emocje zmieniają się pod wpływem myśli, które bezustannie wytwarza umysł. Historie, które powstają w głowach dzieci, potęgują najczęściej ich lęk, napięcie, smutek. Praktyka mindfulness uczy dzieci i młodzież bycia skupionym na chwili obecnej i odnoszenia się z rezerwą do natarczywych myśli. Ostatecznie wzrasta umiejętność przyjmowania mocno nasilonych emocji bez ich zbędnego rozkręcania. Dzieci są spokojniejsze i uczą się konstruktywnie radzić sobie ze stresem. Kiedy dzieje się coś, co wywołuje w nich lęk, złość czy smutek, nie reagują już tak nawykowo. Młody człowiek wie, co się dzieje w jego głowie w danej chwili, i jednocześnie nie pozwala się temu ponieść. Mindfulness to stan umysłu osiągany za pomocą skupienia uwagi na chwili obecnej. Jest to narzędzie, które zmienia sposób, w jaki dzieci odnoszą się do siebie i otoczenia. Jest m.in. uznaną metodą redukcji stresu i profilaktyki nawrotów depresji. To świadome, pełne ciekawości, pokory i otwartości przeżywanie chwili obecnej – zarówno tego, co otacza uczniów (przedmioty, przyroda, ludzie), jak i tego, co dzieje się w nich samych (odczucia z ciała, myśli, emocje). Można to praktykować poprzez zróżnicowane formy świadomego, ukierunkowanego działania w życiu codziennym.
Dzieci z natury są spontanicznie ciekawe świata i uważne. Uwielbiają doświadczać wszystkimi zmysłami tego, co je otacza. Szybko jednak dostają lekcję, że pośpiech daje więcej korzyści. Bodźców jest więcej, otoczenie zmienia się dynamicznie, jest kolorowo i głośno, a do tego większość osób wokół nich również działa...