Ważnym kryterium oceny pracy nauczycieli – począwszy od stażystów, na dyplomowanych kończąc – jest „znajomość praw dziecka, w tym praw określonych w Konwencji o prawach dziecka, przyjętej przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych 20 listopada 1989 r. (Dz. U. z 1991 r. Nr 120, poz. 526), ich realizacja oraz kierowanie się dobrem ucznia i troską o jego zdrowie z poszanowaniem jego godności osobistej”. Tak stanowi rozporządzenie MEN z dnia 29 maja 2018 r. w sprawie szczegółowych kryteriów i trybu dokonywania oceny pracy nauczycieli, zakresu informacji zawartych w karcie oceny pracy, składu i sposobu powoływania zespołu oceniającego oraz trybu postępowania odwoławczego (Dz. U. z 2018 r., poz. 1133). Szczegółowe wskaźniki do tego kryterium, np. „Nauczyciel zna prawa dziecka i stosuje je”, „Upowszechnia wiedzę o prawach dziecka (zajęcia dydaktyczne, wychowawcze, podczas zebrań z rodzicami, realizując projekty)”, „Przestrzega praw dziecka”, „Reaguje na sytuacje łamania praw dziecka”, „Nie ma uzasadnionych skarg uczniów, rodziców, pracowników szkoły dotyczących przestrzegania przez niego praw dziecka” – powinny być opracowane w każdej placówce oświatowej w dokumencie zwanym wewnątrzszkolnym regulaminem oceny pracy nauczycieli.
Jakie prawa dziecka musi znać nauczyciel?
Chciałoby się rzec, że wszystkie, które przysługują każdemu dziecku niezależnie od wieku, płci, pochodzenia, statusu społecznego, miejsca zamieszkania czy wyznawanej religii. Najważniejszym dokumentem, który je określa, jest wspomniana Konwencja o prawach dziecka. Ratyfikowały ją 192 kraje, w tym Polska w 1991 r., zobowiązując się do przestrzegania i realizowania jej zapisów. W 2000 r. powstały dwa dodatkowe protokoły do Konwencji, dotyczące zakazu angażowania dzieci w...