Matura w polskim systemie edukacji włączającej

Źródłem zacytowanej we wstępie definicji edukacji włączającej jest strona internetowa Ministerstwa Edukacji Narodowej. Działania realizowane przez różnego rodzaju instytucje, np. Instytut Badań Edukacyjnych – Państwowy Instytut Badawczy, Ośrodek Rozwoju Edukacji, ośrodki doskonalenia nauczycieli, czy też rozwijające się Specjalistyczne Centra Wspierania Edukacji Włączającej, wskazują, iż odchodzenie od specjalnego systemu kształcenia, będącego przejawem segregacji, na rzecz włączającego czyli inkluzyjnego jako bardziej otwartego i humanistycznego niż integracyjne, staje się głównym nurtem edukacji w Polsce. Choć proces ten trwa od dłuższego czasu i długo jeszcze będzie kontynuowany, a wypracowanie rozwiązań organizacyjnych nie będzie zadaniem łatwym, to jednak napawa optymizmem, że Polska, jako państwo mające aspiracje bycia nowoczesnym i podążającym za osiągnięciami nauki, a także jako organizacja polityczna, realizuje w ten sposób własne suwerennie podjęte decyzje, związane z postanowieniami konstytucji uchwalonej 2 kwietnia z 1997 r., która w art. 32.1 i 32.2. głosi, iż: 

„Wszyscy są wobec prawa równi. Wszyscy mają prawo do równego traktowania przez władze publiczne. Nikt nie może być dyskryminowany w życiu politycznym, społecznym lub gospodarczym z jakiejkolwiek przyczyny”.

Realizuje także zobowiązania przyjęte w ratyfikowanej 6 września 2012 r. Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych, głoszącej w art. 4.1. a i b:

„Państwa Strony zobowiązują się do zapewnienia i popierania pełnej realizacji wszystkich praw człowieka i podstawowych wolności wszystkich osób niepełnosprawnych, bez jakiejkolwiek dyskryminacji ze względu na niepełnosprawność. W tym celu Państwa Strony zobowią...