Plan pomocy dziecku i rodzinie oparty na ocenie funkcjonalnej

Plan pomocy dziecku i rodzinie

Ocena funkcjonalna jest procesem, który zakłada, że po etapie diagnozy następuje wsparcie, a następnie ocena efektywności udzielanej pomocy. Plan wsparcia to zaplanowane działania wzmacniające czynniki, które pomagają dziecku w rozwoju. Ewaluacja jest niezbędna, aby dokonywać ewentualnych modyfikacji działań, jeśli dotychczasowe nie przynoszą zamierzonych rezultatów.

Ocena funkcjonalna dziecka 

Ocena (diagnoza) funkcjonalna rozumiana jest jako całościowy (wieloaspektowy) proces, w którym identyfikowane są zasoby i trudności danego podmiotu, z uwzględnieniem czynników zewnętrznych, z jednoczesnym zapewnieniem wsparcia dopasowanego do zdiagnozowanych indywidualnych potrzeb. W ocenie funkcjonalnej wychodzi się z założenia, że pełny obraz potrzeb ucznia, w tym także jego mocnych stron, daje możliwość zapewnienia mu odpowiednich warunków rozwoju i edukacji. Diagnoza funkcjonalna jest procesem wieloetapowym, dokonywanym przez zespół przedstawicieli różnych grup społecznych powiązanych z uczniem (m.in. nauczycieli, psychologa, pedagoga, rodziców) i mających z nim kontakt o różnym nasileniu oraz w zróżnicowanych warunkach życiowych. Idąc dalej, ocena funkcjonalna jest to dobrze opracowany system rozpoznawania zasobów i zdolności dziecka, a także jego trudności, który zawsze powinien odwoływać się do wpływu środowiska, w którym uczeń żyje na co dzień. Środowisko może zarówno wspierać rozwój, jak i stwarzać bariery w codziennym funkcjonowaniu i uczeniu się. Diagnoza funkcjonalna uwzględnia dane z wielu źródeł: pochodzące od samego ucznia, lecz również uzyskane od nauczyciela, wychowawcy i od rodziców. Ważnym aspektem oceny funkcjonalnej jest nastawienie na jak najwcześniejszą diagnozę – im wcześniej, tym większa szansa, że zidentyfikowane trudności zostaną w pełni skompensowane.

Zakwalifikowanie do odpowiednich form pomocy

Uczeń w szkole ­ogólnodostępnej może skorzystać z wielu form pomo­­cy – w zależności od zdiagnozowanych potrzeb. Formami, o których mowa, są m.in. wczesne wspomaganie rozwoju, pomoc psychologiczno-pedagogiczna oraz kształcenie specjalne.

Zapewnienie dostępu do wczesnej pomocy – wczesne wspomaganie rozwoju dziecka

Pierwszym krokiem do edukacji włączającej jest wczesne wykrywanie zaburzeń rozwojowych u dzieci i jak najszybsze kierowanie w ich stronę pomocy. Im szybciej zostaną podjęte działania wspomagające rozwój dziecka, tym lepsze roko...