Diagnoza autyzmu. Case study

Na przestrzeni dekad definicja autyzmu zmieniała się wielokrotnie, co zawdzięcza się coraz lepszemu rozumieniu tego zaburzenia. Spektrum autyzmu jest niezwykle szerokie. Należą do niego osoby, których potrzeby są bardzo duże i wymagają opieki przez cały czas. Można wyróżnić też takie, które są w stanie funkcjonować samodzielnie, ale wciąż borykają się w pewnymi wyzwaniami. Niezależnie jednak od potrzeb, większość osób autystycznych może spotkać się z nierozumieniem przez osoby im bliskie bądź nieuzyskaniem wystarczającego wsparcia od służb zdrowia psychicznego, edukacji i opieki społecznej. Z tego właśnie powodu tak ważne jest, aby szerzyć świadomość na temat tego zaburzenia i umożliwić uzyskanie pomocy i wsparcia każdej osobie w spektrum, która tego potrzebuje. Może w tym jednak przeszkadzać szereg stereotypów dotyczących ludzi z autyzmem. Dlatego zapewnienie wsparcia osobom autystycznym bywa trudne. Również coraz większa liczba diagnoz spektrum budzi w ludziach sceptycyzm oraz uprzedzenia. Niektórzy uważają, że stało się to trendem i że każdy może teraz otrzymać diagnozę. Niejednokrotnie możemy usłyszeć:

• „No tak, idziesz się diagnozować? Wiadomo, jest to teraz modne”;
   
• „Diagnoza? No tak, dzięki temu chcesz wziąć pieniądze za dziecko”;
   
• „No jasne, dziecka nie masz zdolnego, ale dzięki temu można to jakoś zinterpretować?”;
   
• „Nie umiesz zaakceptować tego, że Twoje dziecko nie zostanie prawnikiem jak Ty?”.
   

To tylko kilka z tekstów, które przypominają mi się z mojego gabinetu. Są one obrzydliwe i krzywdzące. Uważam z całą stanowczością, że te teksty może i są dla nas przykre, ale nie można się poddawać w aspekcie diagnozy i pomocy własnemu dziecku. Niech inni myślą, co chcą, najważniejsze jest wsparcie. Im wcześniej dostaniemy diagnozę i wsparcie, tym więcej rzeczy możemy wypracować z dzieckiem i w środowisku rodzinnym. Fakte...