Problematyka zdrowia psychicznego człowieka, kształtowanie zachowań i stylów życia korzystnych dla tegoż zdrowia, w tym rozwijanie umiejętności radzenia sobie w sytuacjach zagrażających dobrostanowi psychicznemu, uwzględniona jest w pewnym zakresie:
POLECAMY
- w ramach edukacji zdrowotnej w podstawie programowej kształcenia ogólnego na każdym etapie edukacji;
- w programie wychowawczo-profilaktycznym szkoły, często jako oddzielny moduł programowy.
Wielce istotnym jest, by zawartość merytoryczna programu ochrony zdrowia psychicznego uczniów odpowiadała standardom wynikającym ze współczesnej wiedzy medyczno-psychologicznej oraz rzeczywistym potrzebom adresatów. Nie bez znaczenia jest także jego poprawność strukturalna.
Treści edukacji zdrowotnej, zawarte w programie wychowawczo-profilaktycznym, przewidziane są do realizacji w ramach godzin do dyspozycji wychowawcy, jak również w zakresie poszczególnych przedmiotów szkolnych w zależności od tematyki (art. 4 pkt 24 ustawy Prawo oświatowe).
Podejmowanie działań z zakresu profilaktyki uzależnień i innych problemów dzieci i młodzieży przewidziane jest jako zadanie pedagoga i psychologa szkolnego (§ 24 pkt 4 rozporządzenia MEN w sprawie organizacji i udzielania pomocy psychologiczno-pedagogicznej).
Zgodnie z przyjętą koncepcją zdrowia psychicznego oraz strategią Narodowego Programu Ochrony Zdrowia Psychicznego na lata 2021–2025 najważniejszymi kierunkami działań z zakresu ochrony zdrowia psychicznego w szkole winno być:
- Kształtowanie u uczniów odpowiednich umiejętności i kompetencji, takich jak: zdolność do doświadczania i wyrażania emocji, pozytywna samoocena, szacunek dla innych, głębokie poczucie bezpieczeństwa, zaufanie do siebie i...