Światowa Organizacja Zdrowia szacuje, że depresję można rozpoznać u 0,3% dzieci w wieku przedszkolnym, 2% dzieci w młodszych klasach szkoły podstawowej i u 4–8% nastolatków. Około 25% osób dorosłych z zaburzeniami nastroju swoich pierwszych objawów depresji doświadczyło w okresie adolescencji. W przypadku dzieci jednakowo często chorują dziewczynki i chłopcy. U nastolatków diagnoza pojawia się częściej u dziewcząt.
To nie tylko smutek
Depresja to zaburzenie funkcjonowania całego organizmu – powoduje wiele dolegliwości psychicznych i fizycznych jednocześnie. Sprawia, że u młodej osoby zmienia się sposób myślenia, odczuwania i zachowania. Podstawowymi objawami depresji są:
- obniżony nastrój (ogromny smutek, przygnębienie, rozpacz, często bez konkretnego powodu),
- obniżony napęd (nadmierne zmęczenie, brak sił do działania, spowolnienie),
- utrata odczuwania przyjemności (apatia i zobojętnienie na różne, do tej pory ważne sprawy).
U dzieci i młodzieży częściej niż smutek widoczne są:
- drażliwość,
- ciągłe podenerwowanie,
- łatwe wpadanie w złość.
To niewątpliwie utrudnia i tak niełatwe już zadanie, jakim jest rozpoznanie objawów depresji. Co więcej, słowo „depresja” weszło do potocznego języka i wiele osób nazywa w ten sposób chwile gorszego nastroju. Ważne, abyśmy dostrzegali różnice między zwykłym przygnębieniem a stanem depresyjnym. W tabeli 1 przedstawiamy objawy obu tych stanów.
Tabela 1. Objawy stanu przygnębienia i stanu depresyjnego
Przygnębienie | Depresja | |
Nasilenie nastroju | Pojawia się złe samopoczuc... |