Uczeń z objawami depresji

Światowa Organizacja Zdrowia szacuje, że depresję można rozpoznać u 0,3% dzieci w wieku przedszkolnym, 2% dzieci w młodszych klasach szkoły podstawowej i u 4–8% nastolatków. Około 25% osób dorosłych z zaburzeniami nastroju swoich pierwszych objawów depresji doświadczyło w okresie adolescencji. W przypadku dzieci jednakowo często chorują dziewczynki i chłopcy. U nastolatków diagnoza pojawia się częściej u dziewcząt. 

To nie tylko smutek

Depresja to zaburzenie funkcjonowania całego organizmu – powoduje wiele dolegliwości psychicznych i fizycznych jednocześnie. Sprawia, że u młodej osoby zmienia się sposób myślenia, odczuwania i zachowania. Podstawowymi objawami depresji są:

• obniżony nastrój (ogromny smutek, przygnębienie, rozpacz, często bez konkretnego powodu), 
• obniżony napęd (nadmierne zmęczenie, brak sił do działania, spowolnienie),
• utrata odczuwania przyjemności (apatia i zobojętnienie na różne, do tej pory ważne sprawy). 

U dzieci i młodzieży częściej niż smutek widoczne są:

• drażliwość, 
• ciągłe podenerwowanie,
• łatwe wpadanie w złość. 

To niewątpliwie utrudnia i tak niełatwe już zadanie, jakim jest rozpoznanie objawów depresji. Co więcej, słowo „depresja” weszło do potocznego języka i wiele osób nazywa w ten sposób chwile gorszego nastroju. Ważne, abyśmy dostrzegali różnice między zwykłym przygnębieniem a stanem depresyjnym. W tabeli 1 przedstawiamy objawy obu tych stanów.

Tabela 1. Objawy stanu przygnębienia i stanu depresyjnego