Co zrobić, gdy uczeń planuje ucieczkę z domu?

Interwencja kryzysowa

Fundacja ITAKA – Centrum Poszukiwań Ludzi Zaginionych – szacuje, że corocznie z domu ucieka ponad 4200 nieletnich. Najczęściej są to dzieci w okresie dojrzewania, w wieku 13–17 lat, z których większość stanowią dziewczęta. Uciekają dzieci z domów rodzinnych, ośrodków i placówek wychowawczych. Powody są różne, czasem mają nadzieję na lepsze życie „na gigancie”, bez kłótni, wstydu, obowiązków, z którymi nie dają sobie rady. Część z nich szuka miłości, a innym ucieczka wydaje się lepszą perspektywą niż powrót do swojego środowiska – czytamy na stronie Fundacji.

Reakcje najbliższego otoczenia – rodziny, szkoły, sąsiadów – bywają wówczas różne. Oprócz zaskoczenia, zdziwienia, chęci niesienia pomocy pojawiają się także różne zarzuty względem rodziców, którzy sami czują się pokrzywdzeni ucieczką dziecka. 

POLECAMY

WAŻNE! Ucieczka dziecka z domu nie jest prostym aktem. Często jest bardzo złożonym problemem, sygnałem, że coś niepokojącego dzieje się w życiu dziecka bądź nastolatka. Psychologowie twierdzą, że ucieczka to albo niekontrolowany wybryk, albo krzyk rozpaczy, wołanie o miłość lub sposób na załatwienie ważnych dla młodego człowieka spraw życiowych, których nie może lub nie potrafi załatwić inaczej.

Podjęcie odpowiedniej interwencji jest obowiązkiem szkoły

Gdy szkoła podejrzewa lub wie, że uczeń planuje ucieczkę z domu, powinna niezwłocznie zareagować, aby zapewnić mu bezpieczeństwo i zadbać o jego dobrostan. Priorytetem jest zarówno udzielenie dziecku wsparcia psychologicznego, jak i współpraca z jego rodzicami. 

PAMIĘTAJ!
Każda ucieczka z domu – nawet ta dopiero plan...

Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów

Co zyskasz, kupując prenumeratę?
  • 10 wydań magazynu "Głos Pedagogiczny"
  • Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
  • Możliwość pobrania materiałów dodatkowych
  • ...i wiele więcej!

Przypisy

    POZNAJ PUBLIKACJE Z NASZEJ KSIĘGARNI