Reakcje najbliższego otoczenia – rodziny, szkoły, sąsiadów – bywają wówczas różne. Oprócz zaskoczenia, zdziwienia, chęci niesienia pomocy pojawiają się także różne zarzuty względem rodziców, którzy sami czują się pokrzywdzeni ucieczką dziecka.
POLECAMY
WAŻNE! Ucieczka dziecka z domu nie jest prostym aktem. Często jest bardzo złożonym problemem, sygnałem, że coś niepokojącego dzieje się w życiu dziecka bądź nastolatka. Psychologowie twierdzą, że ucieczka to albo niekontrolowany wybryk, albo krzyk rozpaczy, wołanie o miłość lub sposób na załatwienie ważnych dla młodego człowieka spraw życiowych, których nie może lub nie potrafi załatwić inaczej.
Podjęcie odpowiedniej interwencji jest obowiązkiem szkoły
Gdy szkoła podejrzewa lub wie, że uczeń planuje ucieczkę z domu, powinna niezwłocznie zareagować, aby zapewnić mu bezpieczeństwo i zadbać o jego dobrostan. Priorytetem jest zarówno udzielenie dziecku wsparcia psychologicznego, jak i współpraca z jego rodzicami.
PAMIĘTAJ!
Każda ucieczka z domu – nawet ta dopiero plan...