Jedną z ważniejszych kwestii jest obecnie funkcjonowanie dziewcząt i dorosłych kobiet w spektrum autyzmu, gdyż wszelkie dotychczasowe badania prowadzone były przede wszystkim na chłopcach, a kierownikami projektów badawczych byli mężczyźni. W Polsce na uwagę zasługuje działalność dr Izabeli Chojnickiej, która zajmuje się tą tematyką w Katedrze Psychologii Zdrowia i Rehabilitacji Uniwersytetu Warszawskiego, kierowanej przez prof. Ewę Pisulę.
Dość powszechnie uważa się, że spektrum autyzmu jest zaburzeniem występującym przede wszystkim u chłopców. Choć zachowania typowe dla autyzmu rozpoznawano u dziewcząt z niepełnosprawnością intelektualną, to z reguły nie diagnozowano tego zaburzenia u dziewcząt prawidłowo rozwijających się intelektualnie i komunikacyjnie. W ostatnich latach nastąpiła jednak zmiana w podejściu do tego zagadnienia i coraz częściej zwracano uwagę, iż podłożem doświadczanych przez nie trudności jest autyzm. Coraz więcej kobiet zaczęło także dzielić się swoimi przeżyciami, często podkreślając, że szczególnie czas pobytu w przedszkolu czy szkole był dla nich bardzo trudnym okresem.
W polskim systemie oświaty zdecydowana większość orzeczeń o potrzebie kształcenia specjalnego wydawanych ze względu na spektrum autyzmu dotyczy chłopców. Zarówno rodzice, jak i nauczyciele oraz nauczycielki na różnych etapach edukacyjnych często nie dostrzegają objawów autyzmu u dziewcząt, gdyż – jak twierdzą dorosłe kobiety w SA (spektrum autyzmu) – potrafią one lepiej je ukrywać, inaczej przebiegają też u nich procesy myślowe. Powoduje to, że osoby pracujące z nimi na co dzień nie widzą cech zachowań charakteryzujących „męskie” oznaki autyzmu. Wciąż jest wi...