Wybiórczość pokarmowa w kontekście integracji sensorycznej

Wybiórczość pokarmowa to trudność, z którą muszą się mierzyć nie tylko rodzice w środowisku domowym. Dziecko chodzące do szkoły często znajduje się w różnych sytuacjach, w których jego preferencje żywieniowe mogą okazać się dość uciążliwe, np. podczas uroczystości szkolnych czy wycieczek i wyjazdów klasowych. Warto mieć świadomość, jak radzić sobie z takim uczniem i z czego wynikają jego zachowania. Dodatkowo tacy uczniowie najczęściej wymagają również opieki i wsparcia ze strony logopedy, ponieważ zazwyczaj nie mają dobrze rozwiniętych umiejętności oralno-motorycznych. 

Na czym polega wybiórczość pokarmowa?

Rodzice coraz częściej zgłaszają problemy z żywieniem swoich pociech i konsultują się z nauczycielami, psychologami i pedagogami. Z czym muszą się mierzyć? Jakie trudności z jedzeniem stają się dla nich wyzwaniem? A. Światowska na swoim blogu pisze, że rodzice zgłaszają się do niej z takimi problemami jak:

• ograniczenie różnorodności spożywanych produktów (jedzenie tych wybranych),
• złość, płacz i nerwy, które pojawiają się przy próbie wprowadzenia do jadłospisu nowego produktu,
• reakcje wymiotne,
• preferowanie pokarmów o silnym, intensywnym smaku,
• zwracanie uwagi na określone konsystencje pokarmów i domaganie się ich w trakcie posiłków.

Niekiedy dziecko, które odmawia przyjmowania pokarmów lub ma bardzo ograniczony repertuar żywieniowy, jest określane mianem niejadka. Wówczas rodzice zgłaszają, że ono już tak ma i nic nie da się zrobić. W takiej sytuacji warto zwrócić uwagę na pewne oznaki, które mogą świadczyć o tym, że problem z jedzeniem ma głębsze i bardziej skomplikowane podłoże (rys. 1).
 

Do objawów o podłożu emocjonalnym możemy zaliczyć wszystkie sytuacje, w których obserwujemy, że dziecko jest smutne lub płacze, gdy zbliża się pora posiłku. Nie chce jeść ani mówić o jedz...