Wspominam te stare czasy, zastanawiając się, co dawało tamtym dzieciakom czynienie dobra innym ludziom, zupełnie im nieznanym. Porównuję to z dzisiejszymi uczniami-wolontariuszami i nie widzę różnicy.
Zapewne dlatego, że – biorąc wtedy udział w tego typu działalności, a po wielu latach organizując ją ze swoimi podopiecznymi – doświadczałam czegoś niebywale wartościowego. Wiem więc, że każdy młody człowiek, który z własnej woli angażuje się w różne formy niesienia pomocy i wsparcia osobom potrzebującym:
- czyni swe życie barwniejszym, a jednocześnie niewielkim wysiłkiem daje innym COŚ bardzo pożytecznego i ważnego, korzysta z szansy odkrywania w sobie cech o kapitalnym znaczeniu, tj. altruizm, empatia, akceptacja, szacunek i tolerancja, zorganizowanie, kreatywność, zdolności przywódcze itp., zdobywa bezcenne doświadczenia i wiele nowych umiejętności, nawiązuje też nowe znajomości i przyjaźnie – często na długie lata, tworzy własną platformę wymiany poglądów, dzielenia się problemami, jakie pojawiają się w jego działalności, a także pomysłami dotyczącymi „ulepszania” świata, sprawdza się w relacjach z innymi – młodszymi lub starszymi od siebie, poznaje swoje mocne i słabe strony, nabywa pewności siebie;
- krystalizuje wiedzę o sobie, konkretyzuje dążenia i plany związane z dalszym życiem.
Krótko mówiąc, taki młody człowiek osiąga same zyski – stale się rozwija, i to we wszystkich sferach: intelektualnej, osobowościowej, emocjonalnej i społecznej.
Kształcenie i wychowanie już od szkoły podstawowej sprzyjać ma rozwijaniu u uczniów postaw obywatelskich, patriotycznych i społecznych, a także przygotowaniu i zachęcaniu do podejmowania przez nich dzi...
Pozostałe 90% treści dostępne jest tylko dla Prenumeratorów
- 10 wydań magazynu "Głos Pedagogiczny"
- Dostęp do wszystkich archiwalnych artykułów w wersji online
- Możliwość pobrania materiałów dodatkowych
- ...i wiele więcej!
