Autor: Dorota Zając
Pedagog, surdopedagog, terapeuta. Absolwentka Uniwersytetu Śląskiego Wydziału Pedagogiki i Psychologii w Katowicach. Ekspert z listy MEN wchodzący w skład komisji ds. awansu zawodowego nauczycieli. Autorka publikacji w czasopismach pedagogicznych. Współtworzy kursy online dla nauczycieli oraz opracowuje materiały wykorzystywane w szkoleniach e-learningowych.Dorota Zając - pedagog, surdopedagog, terapeuta. Absolwentka Uniwersytetu Śląskiego Wydziału Pedagogiki i Psychologii w Katowicach. Ekspert z listy MEN wchodzący w skład komisji ds. awansu zawodowego nauczycieli. Autorka publikacji w czasopismach pedagogicznych. Współtworzy kursy online dla nauczycieli oraz opracowuje materiały wykorzystywane w szkoleniach e-learningowych.
Gdy do klasy trafia dziecko z tikami, często trudno jest nam zrozumieć, dlaczego uczeń ten nie jest w stanie kontrolować swojego ciała. Tiki to mimowolne, czyli niezależne od woli, szybkie, nagłe, krótkotrwałe, skoordynowane i nierytmiczne skurcze mięśni jednej lub więcej części ciała lub wydawane dźwięki bądź słowa. Na ogół są traktowane jako zjawisko przemijające i niegroźne. Mają one jednak znaczący wpływ na ogólne funkcjonowanie dziecka, jego poczucie własnej wartości, relacje społeczne i czasami osiągane wyniki w szkole.
Przemoc domowa to koszmar tysięcy osób w Polsce. Z powodu epidemii koronawirusa uczniowie nie mogą wyjść z domu, odbywa się kształcenie na odległość. W odosobnieniu cierpią szczególnie dzieci, które skazane są na wielogodzinne przebywanie w jednym pokoju z osobą znęcającą się nad nimi psychicznie lub fizycznie.
W polskich szkołach jest wielu uczniów z zaburzeniem przywiązania, ale niestety nie zawsze nauczyciele i specjaliści szkolni mają tego świadomość. Przyczyną takiej sytuacji jest brak adekwatnych diagnoz bądź ich nietrafność. Większość tych uczniów przebywa w placówkach opiekuńczych, rodzinach zastępczych i adopcyjnych. Część stanowią dzieci zaniedbywane przez dysfunkcyjnych rodziców. Niektóre pochodzą z rodzin o ustabilizowanym wysokim statusie społecznym i zawodowym. Ich opiekunowie zajęci własną karierą zawodową nie mają czasu na zajmowanie się swoimi pociechami.
W celu skutecznego działania interwencyjnego w sytuacji kryzysowej konieczne są dobrze opracowane procedury. Powinny one być stworzone przez szkolny zespół kryzysowy na podstawie aktualnej analizy zagrożeń, możliwości organizacyjno-logistycznych i obowiązujących aktów prawnych. Co powinna zawierać dobrze opracowana procedura oraz jakie są najważniejsze zadania członków szkolnego zespołu reagowania kryzysowego?
Działania prewencyjne i profilaktyczne, a także wczesna interwencja, są w stanie przeciwdziałać wystąpieniu zjawiska przemocy rówieśniczej na terenie szkoły. Wymaga to jednak podejmowania konkretnych, przemyślanych, interdyscyplinarnych działań, angażujących możliwości i zasoby innych instytucji oraz służb.
Wycieczki to integralna część planu roku szkolnego, która pozwala szerzej rozwijać umiejętności i zdolności uczniów. Ich przygotowanie i przebieg wymagają od organizatorów wiele wysiłku i zaangażowania, by były atrakcyjne, a przede wszystkim bezpieczne dla wszystkich uczestników.
Współczesne dzieci i nastolatki nie znają świata bez Internetu. Funkcjonowanie w sieci stało się normą społeczną. Z badań Nastolatki wobec Internetu 3.0 (NASK, Warszawa 2017) wynika, że zdecydowana większość korzysta z Internetu wiele razy dziennie lub cały czas, w domu (80,0%), w szkole (39,2%), u znajomych (32,4%), w miejscach publicznych, gdzie jest dostępna sieć wi-fi (29,7%).
Bez motywacji nie można zrobić nic wielkiego ani nowego. Jest ona tym, co pcha człowieka do przodu. ~ Harrey Custing
Czas poprzedzający pójście dziecka do szkoły jest okresem bogatym w różnorodne i inspirujące doświadczenia i wyzwania. Zwykle jest to czas beztroski, radości i zabawy. Nie przeczy to temu, że jednocześnie jest on trudny i skomplikowany, gdyż stawia przed dzieckiem wielorakie wymagania, głównie związane z przekroczeniem progu instytucji edukacyjnej. Pod adresem dziecka kierowane są liczne i zwykle odmienne od dotychczasowych oczekiwania społeczne.
Zdolności określamy często mianem wysokiego potencjału lub uzdolnień specjalnych. Są one konieczne, aby ciekawość przerodziła się w trwałe zainteresowania. Z drugiej strony nawet bardzo wysoki poziom sprawności nie gwarantuje jeszcze, że obdarzony nią młody człowiek osiągnie wybitne wyniki. Zdolności są w tym przypadku rodzajem narzędzia, które może zostać użyte do ważnych celów, ale może też zardzewieć nieużywane.