Współczesne problemy dzieci i młodzieży wynikające często z braku krytycznego podejścia wobec treści publikowanych w mediach społecznościowych czy niskiego poziomu kompetencji emocjonalno-społecznych, jak również ich nie najlepsza kondycja psychiczna i fizyczna stanowią aktualnie na tyle istotny problem, że wśród podstawowych kierunków realizacji polityki oświatowej państwa ogłoszonych w czerwcu przez Ministerstwo Edukacji Narodowej, aż trzy związane są bezpośrednio z wychowaniem i profilaktyką. Postawy patriotyczne, społeczne i obywatelskie, dbałość o bezpieczeństwo, promocja zdrowego stylu życia, zdrowie psychiczne, profilaktyka przemocy rówieśniczej i uzależnień są głównymi zagadnieniami, wokół których będą koncentrowały się szkolne programy wychowawczo-profilaktyczne w roku szkolnym 2025/2026.
Dział: Pomoc pedagogiczno-psychologiczna
Model hipotezy cechy impulsywności (Bauchaine i wsp.) zakłada, że u podstaw behawioralnej ekspresji objawów ADHD oraz zaburzeń opozycyjno-buntowniczych (ODD) i zaburzeń zachowania (CD) leży ogólny czynnik impulsywności.
Złość, tak jak każda inna emocja, jest naturalna i potrzebna. Informuje nas o tym, że zostały przekroczone nasze granice, że dzieje się coś istotnego, jakaś sytuacja jest dla nas niekorzystna czy niekomfortowa. Złość też nas mobilizuje, dodaje nam energii do działania, które ma pomóc nam zadbać o siebie w różnych niesłużących nam sytuacjach. To ważna i potrzebna emocja! A jednak to ona właśnie, pojawiając się u dzieci i młodzieży, sprawia często dorosłym najwięcej trudności. Dlaczego wzbudza w nas tyle emocji złość u dziecka? Jak możemy wspierać dzieci i młodzież w samoregulacji?
Depresja to choroba mogąca dotknąć osobę w każdym wieku. Występuje ona u 0,4–6% populacji, w tym nawet u 10% dziewcząt, począwszy od okresu pokwitania. Choroba afektywna dwubiegunowa występuje u 1,8% dzieci, a u ok. 20% wszystkich, w tym dorosłych, pacjentów. Szczyt zachorowań przypada na 15.–19. rok życia. Diagnoza depresji nie jest łatwa, jest to wielopostaciowe zjawisko. Według badań, ok. 15–20% osób po 18 roku życia cierpi z powodu objawów depresyjnych.
Współczesna szkoła pełni nie tylko funkcję dydaktyczną, lecz także wychowawczą, odpowiadając za wspieranie rozwoju społeczno-emocjonalnego uczniów. Tradycyjne podejścia dyscyplinujące, oparte na systemach kar i nagród, okazują się często niewystarczające w kontekście budowania trwałych kompetencji interpersonalnych i odpowiedzialności.
W okresie szkolnym następuje u dzieci intensywny rozwój poznawczy, a z nim nabywanie i doskonalenie różnych nowych umiejętności i poszerzanie wiedzy. Szkoła i rodzice często mocno skupiają się na obszarach dotyczących edukacji. Tymczasem jest to też okres bardzo intensywnego rozwoju kompetencji emocjonalnych i społecznych, w którym stopniowo rówieśnicy zaczynają odgrywać w życiu dziecka, a potem nastolatka, coraz większą rolę. Jaką funkcję może pełnić szkoła we wspieraniu uczniów w budowaniu relacji z rówieśnikami?
Nasz mózg jest fascynujący! Uczymy się, przetwarzamy, zapamiętujemy, czujemy, widzimy, słyszymy, analizujemy, tworzymy… Co wydaje się bardziej naturalne: przyjmować te niepowtarzalne możliwości za pewnik czy doceniać je każdego dnia i cieszyć się nimi?
Rodzice Kacpra od dłuższego czasu rozważali kontakt z psychologiem w szkole z powodu różnych niepokojących ich lęków u syna. Pani Anna zdecydowała się podejść do gabinetu psychologa po zebraniu dla rodziców w szkole, podczas którego szkolny psycholog opowiedział o swojej pracy i zachęcił do kontaktowania się z nim. Jak sama potem mówiła, to był impuls, poczuła, że to właściwy moment. Z pomocy psychologicznej korzystała wspólnie z córką kilka miesięcy. Pan Adam zgłosił się do psychologa, ponieważ poszukiwał porady, jak rozmawiać z dziećmi o rozwodzie rodziców. Rodzice Aleksandry zgłosili się do psychologa po sugestii nauczyciela. Przyczyn kontaktowania się przez rodziców z psychologiem w szkole jest bardzo wiele. Łączy je potrzeba poszukiwania pomocy, porady, a także motywacja i gotowość do spotkania. To ważny moment, który warto dobrze spożytkować. Z jakimi problemami rodzice najczęściej zgłaszają się do psychologa w szkole i na co warto zwrócić uwagę podczas pierwszej rozmowy?