Pedagog, terapeuta, trener, autorka programów profilaktycznych, materiałów szkoleniowych oraz publikacji dla rodziców, uczniów i nauczycieli. Pracuje na stanowisku pedagoga szkolnego i terapeuty pedagogicznego, ponadto prowadzi warsztaty i szkolenia dla różnych grup zawodowych. Jest autorką książki Uczeń (nie)zwykły, czyli kto? (Stowarzyszenie Producentów i Dziennikarzy Radiowych Poznań 2016). Pisze również bajki i opowiadania dla dzieci. Propagatorka treści dotyczących bezpieczeństwa w sieci – trenerka Bezpiecznego Internetu, współtwórca kampanii profilaktyczno-społecznych Odpowiedzialny Kierowca 2016, Zachowaj Trzeźwy Umysł 2016 oraz Rodzina Na TAK.
Zaburzenia związane z graniem w gry komputerowe znalazły się w najnowszej edycji klasyfikacji chorób ICD-11 opublikowanej właśnie przez Światową Organizację Zdrowia. Nie ulega wątpliwości, że istnieje wiele przesłanek przemawiających za słusznością tej decyzji.
Każdego z nas coś wyróżnia na tle innych osób, każdy ma inne umiejętności, talenty, silne strony, każdy jest wyjątkowy. Poznanie ich może sprawić, że będziemy wiedzieli, w jakim kierunku powinniśmy podążać, by osiągać najlepsze efekty. Opiszemy, jak należy to zrobić
Okres dorastania jest czasem, w którym intensywnie kształtuje się tożsamość młodego człowieka. Faza poszukiwania odpowiedzi na pytania, kim jestem, dokąd zmierzam, co jest dla mnie ważne i czego chcę w życiu, nierozerwalnie wiąże się z popełnianiem błędów, a także wymaga zaangażowania i aktywności.
Wagary i odmowa chodzenia do szkoły to zjawiska z pozoru podobne, inne jednak są motywy tych zachowań, a co za tym idzie – odmienne konsekwencje i formy pomocy. Nie ulega również wątpliwości, że każdy przypadek jest odrębnym problemem i należy rozpatrywać go indywidualnie.
Od zawsze choroby przenoszone drogą płciową stanowiły zasadniczy problem nie tylko z punktu widzenia medycyny, lecz także w kwestiach społeczno-psychologiczno-moralno-etycznych, tym bardziej że konsekwencją AIDS może być śmierć, co prowadzi do wyobcowania, naznaczenia i marginalizacji chorych.
Przemoc jest problemem odwiecznie występującym w szkole. Każdy pedagog szuka skutecznego rozwiązania, które pozwoliłoby podjąć konstruktywne działania, będące odpowiedzią na tego typu sytuacje. Analizując literaturę przedmiotu, można poznać różnorodne sposoby, strategie podejmowane przez szkołę w ramach wyeliminowania problemu. Warto przytoczyć trzy podejścia do sposobów radzenia sobie z przemocą opisane przez Kena Rigby.
Światowe badania nad zaburzeniami zdolności matematycznych zaczęły być prowadzone około 40 lat temu, jednak w Polsce dyskalkulia rozpoznawana jest dopiero od niedawna. Jeszcze parę lat temu diagnoza przeprowadzona przez poradnię opisywała jedynie pojedyncze symptomy, które nie obrazowały w pełni zaburzenia ani też nie definiowały go terminologicznie.
W ciągu ostatnich lat zaszły bardzo widoczne zmiany cywilizacyjne wynikające głównie z rozwoju technologii. Taki stan rzeczy niesie za sobą konsekwencje mające wpływ na funkcjonowanie zarówno jednostki, jak i całego społeczeństwa. W wielu dziedzinach poszukuje się nowych, przystających do obecnej rzeczywistości rozwiązań. Również w procesie uczenia się i nauczania wymagane jest podejmowanie innowacyjnych działań, gdyż metody tradycyjne są coraz mniej atrakcyjne dla ucznia i nie przynoszą pożądanych efektów.
Współczesny nauczyciel to osoba, która wciąż doskonali swój warsztat pracy. Chcąc osiągnąć sukces, uatrakcyjnia swoje zajęcia poprzez wprowadzanie innowacyjnych metod, form i pomocy dydaktycznych. Taka otwartość i chęć ciągłego rozwoju stanowi wymaganie stawiane przed dzisiejszym edukatorem, wychowawcą. Coraz częściej nauczyciele wykorzystują w swojej pracy metody aktywizujące, problemowe, praktycznego działania, a wśród nich można wymienić metodę tekstu przewodniego.
Tradycyjne szkolnictwo spotyka się z wieloma problemami niemal we wszystkich aspektach funkcjonowania – począwszy od kwestii organizacyjnych, a skończywszy na metodach edukacyjno-wychowawczych. Taki stan rzeczy buduje negatywny obraz szkoły, postrzeganej jako miejsce skutecznie odstraszające od nauki. Kilka lat temu Ken Robinson wygłosił w Londynie w Royal Society for the Encouragement of Arts, Manufacture and Commerce ciekawy wykład, w trakcie którego analizował wyniki badań nad tzw. rozbieżnym myśleniem, czyli umiejętnością dostrzegania różnych możliwych odpowiedzi na zadane pytanie oraz interpretacji zjawisk. Myślenie rozbieżne jest nieodłącznym elementem kreatywności.
Storyline, zwana inaczej metodą szkocką, to metoda tematu lub opowieści wychowawczej, która narodziła się 20 lat temu w Szkocji. Jej podstawowym założeniem było wykorzystanie naturalnej ciekawości i entuzjazmu uczniów w celu stymulowania ich samodzielnej aktywności. Powstanie metody było efektem pracy praktyków i nauczycieli akademickich, którzy poszukiwali strategii nauczania integralnego, umożliwiającej podejmowanie zadań z różnorodnych dziedzin wiedzy i zarazem pozwalającej na samodzielne lub grupowe poszukiwanie rozwiązań.
Współczesny świat nie lubi porażki. Każdego dnia media prezentują nam ludzi zadowolonych z życia, zadbanych, zamożnych, wykształconych, co powoduje, że większość ludzi chce za wszelką cenę dorównać temu ideałowi. Najczęściej pracując ponad własne możliwości, aby uzyskać taki status materialny, który zapewni im i ich rodzinom życie jak z reklamy. Codzienność stała się dla wielu szczegółowo zaplanowanym programem, wszystko musi być dokładnie zorganizowane, nad wszystkim należy mieć kontrolę. Również dziecko – myśląc w tych kategoriach, można by rzec: dodatek do rodzica – powinno być wyjątkowe, idealne, niesprawiające problemów – ,,szyte na miarę”.
