Praca nauczyciela i nauczycielki jest trudna metodycznie i bardzo obciążająca emocjonalnie. Niestety, naszą pracę z uczniami w większości prowadzimy samotnie. Jak tę tradycję zmienić w mało obciążający nauczycieli sposób?
Dział: Rozwój i dobrostan
Poszukując optymalnych rozwiązań pozwalających na organizację efektywnych zajęć z doradztwa zawodowego w szkole, należy mocno osadzić je w warunkach, które stwarza współczesny postpandemiczny rynek pracy. Dlatego tak istotne jest, aby nowoczesna szkoła podjęła wyzwanie kształtowania zintegrowanych działań doradczych. Jak to zrobić, wykorzystując potencjał całej kadry pedagogicznej?
Wizja porażki może nie pozwolić nam na opuszczenie strefy komfortu bezpiecznej na tyle, na ile bezpieczny jest wózek dla małego dziecka. Nie ma w nim ryzyka upadku. Nie ma w nim też szansy na zrobienie pierwszego kroku, a o pójściu własną drogą w ogóle nie można mówić. Rzecz nie w tym, by uchronć dzieci przed porażkami, bo to niemożliwe, lecz by nauczyć je radzić sobie z nimi, przekuwać w rozwijające doświadczenie. Jak to zrobić?
Coraz więcej wyników badań wskazuje na to, że pomiędzy mózgiem i jelitami zachodzi ścisła dwukierunkowa komunikacja, która nosi nazwę osi mózgowo-jelitowej. Oznacza to, że zarówno mózg wpływa na funkcjonowanie przewodu pokarmowego, jak i kondycja przewodu pokarmowego ma wpływ na pracę mózgu. Co warto wiedzieć o tych wzajemnych oddziaływaniach?
Zdrowie psychiczne to gorący temat w każdej społeczności, w każdej szkole. Jak pokazują różnorodne badania i dane statystyczne, mamy z nim niestety
coraz więcej kłopotów i przed nami kolejne wyzwania. Wspólnie możemy jednak zacząć myśleć o zdrowiu psychicznym w nowy sposób i razem o nie zadbać,
a najlepszym momentem jest początek roku szkolnego. „Głos Pedagogiczny” objął patronatem program Szkoła Myślenia Pozytywnego, o którym opowiada
Małgorzata Nowicka, prezes Fundacji „Instytut Edukacji Pozytywnej”.
Myślenie magiczne to przekonanie i wiara w to, że myśli, życzenia i pragnienia mogą wpływać na zewnętrzny świat. Koncept ten zakłada wizualizację lub wiarę w istnienie kogoś lub czegoś, co nie istnieje. Jest to zjawisko powszechnie występujące u małych dzieci.
Człowiek jest istotą społeczną, a mózg najlepiej uczy się we współpracy z innymi mózgami, co wynika ze społecznego charakteru naszego gatunku. Wiedza z zakresu neurobiologii wskazuje, że przychodzimy na świat wyposażeni w obwody neuronalne służące do interakcji społecznych – istnieją specjalne obwody odpowiedzialne za wykrywanie ruchu biologicznego i ruchu obiektów nieożywionych, a także obwody służące do rozpoznawania twarzy i ruchów twarzy.
„Ja się do tego nie nadaję. To nie dla mnie. Nie umiem. Nie wiem, jak to zrobić. Nie mam czasu”. Jakże często słyszymy te słowa z ust innych ludzi. A może pojawiają się one również w naszych umysłach? Człowiek jako istota stworzona do samorozwoju potrzebuje ciągłego wzrastania. I o ile wzrastanie fizyczne w pewnym wieku się kończy, o tyle rozwój umysłowy i duchowy trwa od narodzin aż do śmierci, a jego jakość ma wpływ na nasze zadowolenie z życia.
Najważniejsze pytanie, na które musimy sobie odpowiedzieć, chcąc zadbać o samego siebie, to jaką rolę chcemy odgrywać we własnym życiu. Czy jesteśmy zdecydowani sami pisać historię swojego życia, czy może oddajemy pióro komuś innemu?
Ludzki umysł, który odróżnia nas od innych istot żywych, kryje w sobie wciąż wiele niezwykłych tajemnic. Jednak ostatnie kilkanaście lat pozwoliło odkryć kilka z nich. Dzięki nim lepiej rozumiemy, jak funkcjonuje człowiek. Niewątpliwie tym, co stanowi przewagę człowieka nad zwierzętami, jest język.
„Strach przed porażką jest oznaką, że robimy coś, co nie jest dla nas ważne” – mówi bloger Michał Szafrański i dodaje jeszcze, że nawet jeśli coś się nie uda, jeśli popełnimy błąd, sytuację tę możemy wykorzystać jako „czesne na naukę w uniwersytecie życia”. Takie podejście do tego, co robimy, pozwala zdjąć z siebie sporą część presji psychicznej i uniknąć sytuacji, w której będziemy postrzegali siebie jako nieudaczników.