W ciągu ostatnich lat zaszły bardzo widoczne zmiany cywilizacyjne wynikające głównie z rozwoju technologii. Taki stan rzeczy niesie za sobą konsekwencje mające wpływ na funkcjonowanie zarówno jednostki, jak i całego społeczeństwa. W wielu dziedzinach poszukuje się nowych, przystających do obecnej rzeczywistości rozwiązań. Również w procesie uczenia się i nauczania wymagane jest podejmowanie innowacyjnych działań, gdyż metody tradycyjne są coraz mniej atrakcyjne dla ucznia i nie przynoszą pożądanych efektów.
Kategoria: Artykuły z czasopisma
Współczesny nauczyciel to osoba, która wciąż doskonali swój warsztat pracy. Chcąc osiągnąć sukces, uatrakcyjnia swoje zajęcia poprzez wprowadzanie innowacyjnych metod, form i pomocy dydaktycznych. Taka otwartość i chęć ciągłego rozwoju stanowi wymaganie stawiane przed dzisiejszym edukatorem, wychowawcą. Coraz częściej nauczyciele wykorzystują w swojej pracy metody aktywizujące, problemowe, praktycznego działania, a wśród nich można wymienić metodę tekstu przewodniego.
Początek nowego roku szkolnego stawia przed nami zadanie zintegrowania klasy, z którą będziemy pracować. Dotyczy to zarówno nowo utworzonych zespołów klasowych, jak i klas, które spotykają się ponownie
po wakacjach – zwłaszcza, jeśli w tym roku doszły do nich nowe osoby.
W efekcie reformy edukacji, która weszła w życie z początkiem roku szkolnego, w szkołach podstawowych znów znajdą się uczennice i uczniowie siódmej, a rok później także ósmej klasy. Obecność starszych uczniów może skutkować nasileniem się trudności wychowawczych związanych z konfliktami czy przemocą. Jak im zapobiegać i jak zapewnić poczucie bezpieczeństwa najmłodszym dzieciom?
Uczennice i uczniowie wyróżniający się ponadprzeciętną wrażliwością mają często wyjątkowy potencjał, ale też specyficzne potrzeby. Jeśli stworzymy im sprzyjające warunki, mogą rozkwitnąć jak rzadki kwiat.
Problem wulgarnego czy też pełnego zbyt wielu kolokwializmów języka uczennic i uczniów jest stary jak świat i aktualny w każdym pokoleniu. Obecnie wydaje się jednak, że jego skala jest większa niż przed laty. Jak temu skutecznie przeciwdziałać?
Od wielu lat pojęcie „wielospecjalistyczna ocena poziomu funkcjonowania ucznia” znane jest nauczycielom i szkolnym specjalistom, którzy bezpośrednio pracują z uczniem posiadającym orzeczenie o potrzebie kształcenia specjalnego ze względu na niepełnosprawność, niedostosowanie społeczne lub zagrożenie takim niedostosowaniem. Mimo to właściwe jej dokonywanie nadal
pozostawia wiele do życzenia.
Planowanie pełni w naszym zawodowym życiu kapitalną rolę. Po pierwsze: nadaje podejmowanym działaniom strukturę zorganizowaną i jest niezbędnym czynnikiem warunkującym ich powodzenie. Po drugie: oszczędza wysiłek i czas pracy, przeciwdziała przypadkowości, zapobiega chaosowi w realizacji przyjętych celów. Po trzecie: umożliwia systematyczną kontrolę przebiegu podjętych działań i daje rzeczywistą podstawę do oceny uzyskiwanych wyników.