Na przestrzeni ostatnich lat socjoterapia coraz częściej wykorzystywana jest w codziennej pracy z dziećmi, które przejawiają zaburzenia zachowania, trudności adaptacyjne oraz zaburzenia emocjonalne. Pojawiło się w związku z tym mnóstwo publikacji dotyczących zastosowań socjoterapii przy różnego typu zaburzeniach dzieci i młodzieży. W przypadku jakich zaburzeń rzeczywiście warto zastosować zajęcia socjoterapeutyczne?
Kategoria: Artykuły z czasopisma
Tradycyjne szkolnictwo spotyka się z wieloma problemami niemal we wszystkich aspektach funkcjonowania – począwszy od kwestii organizacyjnych, a skończywszy na metodach edukacyjno-wychowawczych. Taki stan rzeczy buduje negatywny obraz szkoły, postrzeganej jako miejsce skutecznie odstraszające od nauki. Kilka lat temu Ken Robinson wygłosił w Londynie w Royal Society for the Encouragement of Arts, Manufacture and Commerce ciekawy wykład, w trakcie którego analizował wyniki badań nad tzw. rozbieżnym myśleniem, czyli umiejętnością dostrzegania różnych możliwych odpowiedzi na zadane pytanie oraz interpretacji zjawisk. Myślenie rozbieżne jest nieodłącznym elementem kreatywności.
Z problemem szykan i niechęci ze strony rówieśników z powodu wyglądu boryka się coraz więcej i coraz młodszych dzieci. Nadwaga, otyłość, trądzik, piegi, rude włosy, widoczne znamiona, okulary, aparat na zębach, fizyczna nieporadność… Powody można mnożyć. Jak reagować, zwłaszcza kiedy ataki rówieśników zaczynają przybierać drastyczne formy?
Dbałość o szczegóły i standardy wykonania, wysokie wymagania wobec samego siebie – może się wydawać, że są to zdecydowanie zalety ucznia. Jednak kiedy takie tendencje nadmiernie się nasilają i przekształcają w perfekcjonizm, to, co do tej pory mogło pomagać osiągać dobre efekty – teraz zaczyna przeszkadzać i uwierać.
Koniec roku to czas, kiedy uczniowie odliczają dni do wakacji. Oceny są już wystawione, a motywacja do nauki prawie „zerowa”. Warto wykorzystać ten okres na pracę z użyciem technologii informacyjno-komunikacyjnych w nauczaniu.
To jedna z metod pracy z uczniami, która jest dla nich atrakcyjna.
Ostatni etap rozwoju zawodowego – obejmujący staż na stopień nauczyciela dyplomowanego – to okres, podczas którego nauczyciel ma osiągnąć mistrzostwo w zawodzie. Do tego etapu dochodzą pedagodzy o wybitnych osiągnięciach w pracy zawodowej. To spośród nich w przyszłości rekrutować się będą pracownicy nadzoru pedagogicznego, dyrektorzy szkół i placówek, eksperci ds. awansu zawodowego nauczycieli, konsultanci i doradcy metodyczni, a więc osoby decydujące o poziomie edukacji.
Zazdrość i rywalizacja to zjawiska, które zaobserwować można już u dzieci w wieku przedszkolnym. Na kolejnych szczeblach edukacji problem zmienia swoje oblicze, ale nie znika. Warto porozmawiać o tym z uczennicami i uczniami, aby „ucywilizować” nieco ich skłonność do rywalizacji.
Nauczyciele, wychowawcy i specjaliści szkolni mają obowiązek udzielania uczniom pomocy psychologiczno-pedagogicznej, która polega m.in. na rozpoznawaniu i zaspakajaniu indywidualnych potrzeb rozwojowych i edukacyjnych ucznia oraz jego indywidualnych możliwości psychofizycznych1.
Perspektywa zbliżających się wakacji pobudza wyobraźnię o czasie beztroskiej swobody i prawdziwie zasłużonego odpoczynku. Z chwilą otrzymania świadectwa szkolnego uczniowie wymazują z pamięci na dwa miesiące to, co łączy ich ze szkołą. Nauczyciele, pedagodzy i wychowawcy też mają taką potrzebę i chętnie by to zrobili. Jednak niektórzy biorą głęboki wdech i jeszcze przed zasłużonym urlopem podejmują próbę przygotowania się na nowy rok szkolny.