Kategoria: Artykuły z czasopisma

Żaden człowiek nie funkcjonuje w całkowitym odizolowaniu. Jeżeli takie sytuacje się zdarzają, z pewnością nie jest to korzystne. Jednocześnie osoba, która doświadczyła wielu traum, a nawet licznych niepowodzeń społecznych, może odczuwać pokusę izolowania się. I unikania dalszych ran. Niedobrze, gdy decyzję o odizolowaniu człowieka podejmują inni. Niestety, z uwagi na trudności szkolne dzieci ze spektrum autyzmu bardzo często realizują naukę w ramach form indywidualnych.

Mijający rok szkolny, który czeka na podsumowanie, nie należał do najspokojniejszych. Dla wielu pedagogów był to prawdziwy sprawdzian kompetencji organizacyjnych, posiadanej wiedzy i umiejętności, jak również znajomości problemów występujących w szkolnej społeczności. Teraz przyszedł czas, by to przeanalizować, wyciągnąć wnioski i podjąć zawodowe – a być może także osobiste – postanowienia. Jednym słowem, dokonać zawodowej samooceny, czyli procesu polegającego na celowym i systematycznym zbieraniu informacji o przebiegu i wynikach swojej pracy po to, by się z niej rozliczyć oraz planować własny rozwój w różnych obszarach kompetencji zawodowych. 

Roszczeniowy rodzic – jaki to rodzic? Może to taki, który zjawia się w szkole nazbyt często, absorbuje sobą całą uwagę dyrekcji, wychowawcy, a może to taki, który permanentnie domaga się swoich praw, i to nawet wówczas, gdy nie ma racji. Określenie rodzica mianem „roszczeniowego rodzica” stało się w ostatnich latach tak powszechne, że niewiele osób zastanawia się nad tym, skąd się to właściwie wzięło. Jedno jest pewne, ktoś taki jak „roszczeniowy rodzic” naprawdę istnieje, a szkoła i jej pracownicy muszą być tego w pełni świadomi, a poza tym muszą posiadać umiejętność komunikowania się z nim.

Od lat zyskuje coraz większą popularność na całym świecie, korzystają z niego niemal wszystkie grupy zawodowe, jak również osoby prywatne, ostatnio ogromnym powodzeniem cieszy się w polskich szkołach.
 

Sztuka dobrej prezentacji nie należy do najłatwiejszych. W wielu sytuacjach stres staje się nie do pokonania, a myśli nieustannie plączą się. Jak to właściwie jest z wystąpieniami publicznymi? Czy naprawdę tak trudno sobie z nimi poradzić?
 

Wszyscy doświadczamy różnych emocji. Bez nich naszemu życiu brakowałoby kolorów, intensywności, charakteru, znaczenia. Ale niektórzy czują się przytłoczeni swoim afektem, a emocjonalne skutki negatywnych sytuacji potrafią dręczyć ich przez bardzo długi czas.

Bardzo skuteczna m.in. w leczeniu zaburzeń osobowości terapia schematów do tej pory była dostępna jedynie dla dorosłych pacjentów. Teraz została zaadaptowana na potrzeby dzieci i młodzieży – by zapobiegać rozwijaniu się zaburzeń i pomagać dzieciom z trudnościami emocjonalnymi; zwłaszcza w sytuacjach, kiedy inne interwencje nie przyniosły dostatecznych rezultatów.