Dzień Edukacji Narodowej, zwany popularnie Dniem Nauczyciela, to idealna okazja, by przyjrzeć się sobie oraz swojej pracy i zastanowić się nad tym, co możemy zmienić w naszym życiu, by poprawić swój nastrój i samopoczucie.
Z dniem 1 września 2018 r. weszło w życie rozporządzenie MEN z dnia 29 maja 2018 r. w sprawie szczegółowych kryteriów i trybu dokonywania oceny pracy nauczycieli, zakresu informacji zawartych w karcie oceny pracy, składu i sposobu powoływania zespołu oceniającego oraz trybu postępowania odwoławczego (Dz. U. z 2018 r., poz. 1133).
Psycholog, niezależnie od obszaru, w którym pracuje, może w pewnym momencie stanąć przed koniecznością podjęcia interwencji w kontekście przynajmniej podstawowej edukacji seksualnej. Choć w ramach studiów psychologicznych nie porusza się właściwie (poza psychologią rozwojową) zagadnień dotyczących seksualności człowieka, sfera ta jest ściśle związana z emocjonalną i psychospołeczną kondycją jednostki. Coraz większa dostępność edukatorów seksualnych pozwala na organizację prowadzonych przez nich zajęć i warsztatów w szkołach czy organizacjach młodzieżowych. Jednak z różnych powodów czasem to psycholog, zwłaszcza zatrudniony w szkole lub pracujący w innej formie z młodzieżą, staje się osobą odpowiedzialną za poruszenie zagadnień związanych z seksualnością młodych ludzi.
W okresie dorastania wzrasta znaczenie relacji w grupie rówieśniczej. Bardzo ważne dla młodych ludzi są przyjaźń, miłość i relacje koleżeńskie. Do wiedzy na ich temat dochodzą jednak często metodą prób i błędów – dzięki lekcji wychowawczej poświęconej tej tematyce stworzymy im okazję do pogłębionej refleksji i poszerzenia tej wiedzy.
Wycieczki to integralna część planu roku szkolnego, która pozwala szerzej rozwijać umiejętności i zdolności uczniów. Ich przygotowanie i przebieg wymagają od organizatorów wiele wysiłku i zaangażowania, by były atrakcyjne, a przede wszystkim bezpieczne dla wszystkich uczestników.
Tak zwany syndrom Mozarta to naukowy mit: nie można trwale zwiększyć swojego IQ tylko poprzez słuchanie utworów słynnego wiedeńskiego klasyka. Mimo to mamy coraz więcej powodów, by wierzyć, że słuchanie muzyki, a zwłaszcza jej uprawianie, jest korzystne dla rozwoju i pracy naszego umysłu. Może więc czas, by muzyka w szkole zajęła należne jej miejsce?
Praca w szkole jest niezwykle trudna i wymagająca, wiąże się z ciągłym dokształcaniem i podnoszeniem swoich kompetencji. Nauczyciel, pedagog czy psycholog muszą na bieżąco aktualizować swoją wiedzę na temat zaburzeń czy trudności dydaktycznych, z którymi mierzą się ich podopieczni. Warto przy tym zwrócić uwagę na fakt, że coraz częściej mamy do czynienia z zaburzeniem integracji sensorycznej. Czym ono jest i jak można je rozpoznać? Czym w ogóle jest integracja sensoryczna i w jaki sposób determinuje prawidłowy rozwój dziecka? Zapraszamy do lektury tekstu z nowego cyklu: SI w pracy pedagoga.
Okres dorastania to czas eksperymentowania, doświadczania, inicjowania. Zachowania ryzykowne związane z przyjmowaniem różnorodnych substancji (alkohol, narkotyki, leki) są poniekąd uważane za normalne, charakterystyczne dla młodzieńczego wieku. Są jednak młodzi ludzie, którzy świadomie wybierają postawę pełnej abstynencji. Co nimi kieruje?
Zaburzenia związane z graniem w gry komputerowe znalazły się w najnowszej edycji klasyfikacji chorób ICD-11 opublikowanej właśnie przez Światową Organizację Zdrowia. Nie ulega wątpliwości, że istnieje wiele przesłanek przemawiających za słusznością tej decyzji.
Podstawą do planowania i udzielania skutecznego, sensownego wsparcia osobie z autyzmem oraz jej rodzinie i szeroko rozumianemu otoczeniu społecznemu jest zawsze proces diagnostyczny. W tym zakresie mamy w Polsce mnóstwo niedomówień, utrudnień i niejasności. Warto zatem przyjrzeć się temu, jak powinna wyglądać prawidłowo przeprowadzona diagnostyka.
Problemy psychiczne dotyczą coraz większej liczby dzieci i młodzieży w wieku szkolnym. Lekarze szacują, że co piąte polskie dziecko ma już zaburzenia psychiczne, które w dużej mierze wynikają z presji rodziców i nauczycieli na osiąganie sukcesów. Z tego co dziesiąte z nich wymaga hospitalizacji psychiatrycznej. Nie można pozostać obojętnym wobec takich informacji, ale jakie działania najlepiej podjąć?
