Napoje energetyczne nie są bezpieczne dla dzieci i młodzieży, ale polskie prawo nie zakazuje sprzedaży tych produktów osobom niepełnoletnim. Jednocześnie sami uczniowie nie zawsze zdają sobie sprawę z działania energetyków na organizm, z tego, jakie rzeczywiste zagrożenia niesie ich spożycie, dlatego tak ważne są szeroko pojęta edukacja i profilaktyka w tym zakresie.
Dojrzewanie to burzliwy czas wielu przemian – zarówno w ciele, jak i osobowości. Kształtowanie się własnej tożsamości i indywidualności, rozwój seksualności, szukanie swojego miejsca w grupie to duże wyzwanie – wymagające dobrze działających mechanizmów obronnych, które rozwinęły się we wcześniejszych fazach rozwoju. Istotne jest również środowisko, zarówno rodzinne, jak i społeczne, które wspiera ten proces.
Błędy, gafy, pomyłki popełniamy każdego dnia. Jednak nie zawsze potrafimy się do nich przyznać, a jeszcze rzadziej traktujemy je jako cenne źródło doświadczeń. W przestrzeni edukacyjnej uczniowie i nauczyciele coraz częściej zmuszani są do bezbłędnej i szybkiej reakcji na dokonujące się zmiany, co – niestety – w połączeniu z presją społeczną może powodować ich wyczerpanie. Dlatego też warto podejmować dyskurs o roli i znaczeniu błędów w osiąganiu sukcesów.
Dzieci i młodzież coraz częściej spotykają się z naukowymi mitami, czyli twierdzeniami przeczącymi nauce. Wiara w większość z nich grozi „jedynie” ignorancją, ale niektóre mogą być wręcz niebezpieczne dla zdrowia. Jak skutecznie obalać pseudonaukowe mity w pracy z młodzieżą?
Negatywne przekonania na swój temat mogą obniżać poczucie własnej wartości naszych podopiecznych, powstrzymywać ich przed podejmowaniem wyzwań i niekorzystnie odbijać się na ich samopoczuciu, relacjach z innymi czy osiągnięciach szkolnych. Warto pomóc dzieciom i młodzieży poskromić ich wewnętrznego krytyka. Jak możemy to zrobić?
Fakt: W mózgu człowieka prawdopodobnie istnieją neurony lustrzane. Wiemy o nich jednak jeszcze o wiele za mało, by przypisywać im konkretne funkcje i działania. Jeśli trafimy na rewelacje wiążące ten typ komórek z autyzmem, uczeniem się czy wychowaniem, zachowajmy naukowy sceptycyzm.
W placówkach oświatowych można zaobserwować coraz większą liczbę dzieci, które przejawiają liczne trudności. Mają zaburzenia mowy, problemy w nauce i zachowaniu. U większości z nich można również zdiagnozować zaburzenia SI. Czy poprawa integracji sensorycznej może wpłynąć pozytywnie na kształtowanie się umiejętności językowych?
O tym, jak dorośli mogą wspierać dzieci przeżywające żałobę, w jaki sposób rozmawiać z uczniami o śmierci i jak przygotować klasę na powrót kolegi po stracie, rozmawiamy z psycholog Matyldą Skubikowską-Gocławską.
Bycie szkolnym specjalistą często jest trudne. Prawie każdy doświadczył w związku z relacjami w pracy poczucia bezradności, bezsilności. Głównie wtedy, kiedy nie było czy nie jest mu po drodze z niektórymi współpracownikami, np. z dyrekcją bądź nauczycielami.
Syndromem nowych czasów są między innymi rodziny rozdzielone i rodzice samotnie wychowujący dzieci. Dzieje się tak z różnych powodów: po pierwsze – partnerzy decydują się nie być razem i po kilku lub kilkunastu latach wspólnego związku pragną nowej bądź innej relacji, lub też jednym z powodów rozdzielenia się rodziny jest sytuacja, w której opiekun opuszcza dom z powodu podjęcia pracy zarobkowej. Coraz częściej mamy do czynienia w praktyce psychologicznej z rodzicami samotnymi z wyboru.
W klasyfikacji zawodów i specjalności zawód logopedy znajduje się pod kodem 228502 i określa osobę, która prowadzi badania i działania praktyczne w zakresie ogólnej diagnozy stanu rozwoju mowy i ogólnej terapii zaburzeń komunikacji człowieka na różnych etapach rozwoju i w różnych sferach aktywności: edukacyjnej, społecznej i zawodowej.
Depresja, fobia szkolna, przewlekła choroba, żałoba, rozwód rodziców... – te i inne trudne sytuacje życiowe mogą spowodować przedłużające się trudności szkolne i absencje. Jak w takich sytuacjach pracować z uczniem i egzekwować obowiązki, by dać mu możliwość wyjścia na prostą bez przyzwyczajenia się do taryfy ulgowej?
