Samoocena to umiejętność właściwej oceny swojej osoby w kontekście predyspozycji, wad i zalet. Najczęściej dokonywana jest w porównaniu do innych osób, co pozwala na uwydatnienie wskazanych różnic. Wskazówki co do samooceny oraz sposób jej dokonywania mogą opierać się na własnych wytycznych, wymaganiach, które stawiamy sami sobie, lub też mogą być zależne od tego, czego wymagają od nas inni. Ważne jest, by spojrzenie na własną osobę było subiektywne i dokonane w sposób rozsądny.
Umiejętności wykonawcze to takie, których potrzebujemy, by wykonywać różnorodne zadania. Napicie się wody to z pozoru nic trudnego, jednak gdy dokonamy szczegółowej analizy, można stwierdzić, że to wieloetapowa operacja wymagająca podjęcia kilku czynności, którym towarzyszą różnorodne emocje mogące spowodować, że będzie ona rozłożona w czasie lub nie zostanie zakończona.
Dostęp do internetu i możliwość anonimowego komentowania różnych wydarzeń oraz sytuacji pociąga za sobą liczne zagrożenia. Dotyczy to szczególnie młodych ludzi, którzy są coraz mocniej narażeni na słowną agresję i mowę nienawiści. Niestety, problem ten jest na tyle powszechny, że może negatywnie oddziaływać na młodzież i wpływać na to, że będzie ona akceptować ten stan rzeczy. Istnieje dość duże prawdopodobieństwo, że w niektórych nastolatkach zrodzi się nie tylko obojętność na taką formę komunikacji, ale mogą oni uznać, że są to działania zabawne, komiczne, takie, które należy udostępniać i którymi należy się dzielić.
O zasadach współpracy kuratorów z pedagogami i dyrektorami szkół, wzajemnym zaufaniu i koniecznej edukacji prawnej uczniów rozmawiamy z doświadczonymi paniami kurator z wieloletnim stażem.
Mama Bolka prosi wychowawcę o opinię na temat funkcjonowania syna w szkole. Tata Helenki potrzebuje opinię o problemach córki w uczeniu się. Kurator sądowy chce opinię o zachowaniu Kuby i jego wynikach w nauce. Opinię o Zosi – potrzebuje dzielnicowy, o Agacie – Miejskie Centrum Pomocy Rodzinie, o Jacku – adwokat jego ojca…
Czy podobnie jak w przypadku biologicznego DNA każdy z nas ma swój wrodzony potencjał? Jak pracując z nastolatkami, wykorzystać ich indywidualne doświadczenia i umiejętności? O książce Trudny czas dojrzewania, kontekstach rozwoju młodzieży i igle kompasu życiowego opowiada Hubert Czupała, psycholog i psychoterapeuta prowadzący warsztaty z zakresu modelu DNA-V.
Obowiązkiem szkoły jest zorganizowanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej każdemu uczniowi, który jej potrzebuje, zarówno ze wskazań określonych przez nauczycieli, jak i zawartych w opinii czy orzeczeniu poradni psychologiczno-pedagogicznej. Na dodatek w postaci odpowiedniej do jego indywidualnych potrzeb edukacyjno-rozwojowych, m.in. w formie zajęć specjalistycznych, prowadzonych przez osoby z odpowiednimi kwalifikacjami.
Technologie informacyjne i komunikacyjne (TIK) stały się tak powszechne, że nikogo nie dziwi dziś korzystanie z nich w niemal każdej dziedzinie naszego życia i na każdym kroku, zarówno przez młodzież, dorosłych, jak i dzieci, i to często te najmłodsze. Jednocześnie wokół tego zagadnienia toczą się liczne dyskusje, zwłaszcza w środowisku nauczycieli, wychowawców i rodziców dotyczące głównie zagrożeń związanych z nadużywaniem przez młodych ludzi internetu. Atmosferę podgrzewają media, akcentując problemy, wskazując na liczne zagrożenia oraz dając przykłady uzależnień (jest to oczywiście ważna kwestia, ale nie jedyna, która powinna być brana pod uwagę).
Zgodnie ze stanowiskiem Światowej Organizacji Zdrowia zdrowie jest nieodłącznym warunkiem osiągnięć szkolnych, dobrej jakości życia i wydajności ekonomicznej. Wyposażając uczniów w wiedzę, umiejętności i postawy wobec zdrowia, możemy zwiększyć ich szanse na zdrowe życie oraz zdolności działań na rzecz zdrowia społeczności, w której żyją.
Uczeń, który posiada optymalny stopień samoregulacji, będzie potrafił przystosować się do otaczającej go rzeczywistości i w niej funkcjonować. Można to zaobserwować w każdej ze sfer rozwojowych człowieka. Podpowiadamy, jakie działania podejmować, by maksymalnie wspierać kształtowanie samoregulacji u uczniów w przestrzeni klasy szkolnej.
