Ten tekst nie powstał po to, aby Cię obwiniać. Jak ktoś powiedział, „jesteśmy ofiarami ofiar” i jeśli hołdujemy bezmyślności, jesteśmy usztywnieni poznawczo, pielęgnujemy postawy bezrefleksyjne, to tylko i wyłącznie dlatego, że zostaliśmy tego nauczeni. Czy to zmienimy, zależy już wyłącznie od nas. Ten tekst powstał po to, abyś mógł przyjrzeć się temu zjawisku oraz abyś miał szansę zacząć mu przeciwdziałać. Czas najwyższy.
Zapewne każdy z nas spotkał się w swojej pracy z typem ucznia, który jest określany mianem „zdolny, ale leniwy”. W wielu przypadkach to „lenistwo” nie jest wynikiem złej woli młodego człowieka, a jego przyczyn należy szukać w niskim poziomie umiejętności wykonawczych. Jak je kształtować z korzyścią dla nastolatka?
Podejście uczniów do edukacji i ich nastawienie do podejmowania decyzji jest takie: zdecydowana większość dzieci i młodzieży nie dostrzega związku między tym, czego się uczy, a tym, co jest im potrzebne w codziennym życiu. Świadczy to tylko i wyłącznie o niepraktyczności przekazywanej wiedzy. Idąc dalej, młodzi ludzie bardzo często nie mają pomysłu, w jaki sposób mogliby rozwiązać swoje problemy. Są bezradni w obliczu tego, jakie wymagania stawia przed nimi świat. Nie czują również potrzeby ponoszenia konsekwencji swoich czynów i decyzji. Najwyższy czas to zmienić.
Z pozoru wydawać by się mogło, że uczeń, u którego występują specyficzne trudności w nauce, nie może posiadać szczególnych uzdolnień czy talentów. Nic bardziej mylnego. Mimo że uczniowie z tej grupy przejawiają trudności w zakresie opanowania pewnych kompetencji, nie jest to przeszkodą w rozwijaniu potencjału i odnoszeniu sukcesów w dorosłym życiu.
Uczynić swoje życie wspaniałą przygodą. Spełniać marzenia i realizować plany. Któż by nie chciał? Codziennie zapisujemy kolejne karty swojego życia. Jednak czy ta historia zawsze jest nasza? Czy wchodzimy w swoją opowieść i przyjmujemy prawdę, czy może żyjemy poza nią?
Holizm (z gr. holos – całość) jako pojęcie wprowadził do filozofii we wczesnych latach 20. ubiegłego wieku Jan Christiaan Smuts, południowoafrykański polityk, filozof i wojskowy. Współcześnie koncepcja holizmu obecna jest w wielu naukach (medycyna, socjologia, pedagogika, psychologia), także w sporcie czy przedsiębiorczości.
Współcześni uczniowie nie znają świata bez dostępu do technologii, internetu, jego nieograniczonych zasobów. Wzrastają w rzeczywistości, z której nieustannie napływa do nich strumień bodźców. Stąd inne podejście do koncentracji, pracy, uczenia się, do którego trzeba dostosować zarówno środowisko szkolne, jak i sam proces edukacyjny. Jak to zrobić?
O tym, w czym kryje się sekret wewnętrznej motywacji dzieci do uczenia się, o znaczeniu zabawy w procesie edukacyjnym, zaletach zrezygnowania z oceny niedostatecznej i swojej wizji szkoły opowiada dr Mikołaj Marcela.
Epidemia koronawirusa odciska piętno na każdym obszarze naszego życia i zmienia je bezpowrotnie. Trzeba się z tym pogodzić i otworzyć na nową rzeczywistość, również szkolną. W przypadku nauczycieli szczególnie istotna okazuje się teraz umiejętność obserwacji uczniów, by jak najwcześniej dostrzec niepokojące symptomy w ich zachowaniu, mogące świadczyć o przeżywanych trudnościach emocjonalnych i psychicznych. Wszystko po to, by jak najszybciej udzielić im odpowiedniego wsparcia.
Nastał kolejny rok szkolny i tym samym przyszedł czas na podjęcie czynności planistycznych, których większość z nas nie lubi. Już sam akt planowania kojarzy się z coroczną biurokratyczną rutyną, wywołuje niechęć, rozdrażnienie i zniecierpliwienie. Skoro jednak planowanie pracy wpisane jest w naszą profesję, kolejny raz podejmuję ten temat, by pomóc pedagogom i psychologom szkolnym sprawnie się z tym uporać.
Świat nadal mierzy się z poważnym problemem, jakim jest pandemia koronawirusa. Bez wątpienia jest to sytuacja trudna, u każdego z nas wywołuje emocje powodujące nie do końca przyjemne odczucia. Duża część społeczeństwa jest zdezorientowana, odczuwa strach czy niepokój; to wszystko spowodowane jest utratą kontroli nad własnym życiem i brakiem poczucia bezpieczeństwa. Duża liczba ofiar zarówno w Polsce, jak i na całym świecie przyczyniła się do ograniczenia działalności placówek oświatowych w drugim semestrze roku szkolnego 2019/2020. Taka sytuacja nigdy wcześniej się nie zdarzyła, stąd nasz lęk przed nieznanym, który jest naturalną reakcją, i brak pomysłu na własne miejsce w tym wszystkim. Niezwykle ważną kwestią jest udzielenie wsparcia psychologiczno-pedagogicznego w tej niecodziennej sytuacji.
Nauczyciele życzą go uczniom, rodzice dzieciom. Sukcesu w nauce, dobrych stopni, „samych piątek w szkole”… Co tak naprawdę umożliwia jego osiągnięcie? Co pod pojęciem sukcesu edukacyjnego rozumieją nauczyciele, rodzice, a co sami uczniowie?