Myślenie magiczne to przekonanie i wiara w to, że myśli, życzenia i pragnienia mogą wpływać na zewnętrzny świat. Koncept ten zakłada wizualizację lub wiarę w istnienie kogoś lub czegoś, co nie istnieje. Jest to zjawisko powszechnie występujące u małych dzieci.
Kategoria: Artykuły z czasopisma
Człowiek jest istotą społeczną, a mózg najlepiej uczy się we współpracy z innymi mózgami, co wynika ze społecznego charakteru naszego gatunku. Wiedza z zakresu neurobiologii wskazuje, że przychodzimy na świat wyposażeni w obwody neuronalne służące do interakcji społecznych – istnieją specjalne obwody odpowiedzialne za wykrywanie ruchu biologicznego i ruchu obiektów nieożywionych, a także obwody służące do rozpoznawania twarzy i ruchów twarzy.
Wstyd ma nas chronić przed przekraczaniem granic. Ale często obraca się przeciw nam, odbiera siłę, blokuje, pozbawia dobrych relacji. Szczególnie dotyczy to nastolatków, którzy czują się nie tacy, jak trzeba, i wstydzą się tego, kim są. Jak pomóc im uporać się z tą emocją? Jak wyciągnąć ich wstyd na światło dzienne, by stracił swą toksyczną moc?
Powrót do szkoły często powiązany jest z napięciem. Napięcie, stres bardzo często kojarzą się negatywnie. Warto jednak rozważyć nieco inną perspektywę. Bez względu na to, czy powrotowi towarzyszy radość, czy też smutek albo niepewność, wszystkie te stany mogą wiązać się z podwyższonym napięciem, które mocno zużywa energię i sprawia, że dzieci mogą potrzebować wsparcia. Jak zatem możemy pomóc dzieciom?
Przygotowanie do pracy z rodzicami w sytuacji pandemii wydaje się wielkim wyzwaniem. Kluczowe jest uwzględnienie perspektywy emocji i potrzeb wychowawcy, rodziców i dzieci. W tym artykule skoncentruję się na tych elementach, które pozwolą zabezpieczyć przygotowanie się do pracy z rodzicami w taki sposób, by mogły one stanowić materiał do budowania mostu porozumienia i bezpieczeństwa we współpracy.
Jak w praktyce wcielać w życie to motto, opowiada jego ambasadorka Maja Lose – doświadczona menedżerka, dyrektorka działu sprzedaży i obsługi klienta i trenerka biznesu.
Szkoła – prócz swojej funkcji edukacyjnej, która jest jej głównym zadaniem – realizuje też funkcję wychowawczą. Zadanie to jest w głównej mierze powierzane nauczycielom pełniącym funkcję wychowawców klas. Każdy oddział w szkole (zarówno podstawowej, jak i ponadpodstawowej) ma przydzielonego nauczyciela będącego opiekunem i przewodnikiem grupy uczniów. Wydawać by się mogło, że są to czynności proste i przyjemne, jednak wielość zadań, jakie ma do spełnienia wychowawca, sprawia, że nie każdy jest w stanie wywiązać się z powierzonych mu obowiązków, czerpiąc jednocześnie z tego satysfakcję.
To trzeci rok szkolny z rzędu, kiedy na mocy art. 26 ustawy Prawo oświatowe działania określone w programie wychowawczo-profilaktycznym, skierowane do uczniów, nauczycieli i rodziców, muszą być przygotowane w oparciu o przeprowadzoną diagnozę potrzeb i problemów występujących w danej społeczności szkolnej, przy czym nie dotyczy to przedszkoli, branżowych szkół II stopnia, szkół policealnych i szkół dla dorosłych.
Wspieranie dzieci i młodzieży wymaga nieustannej pracy nad własnym dobrostanem, aby móc efektywnie pomagać podopiecznym. Równowaga wewnętrzna w bezpośredni sposób przekłada się na jakość naszej pracy i relacji. Wypalony, wyczerpany pedagog czy wychowawca nie będzie efektywny. Tak jak w samolocie maskę tlenową najpierw zakładamy sobie, a potem dziecku, tak w pracy z młodymi ludźmi w pierwszej kolejności musimy zadbać o swoje zasoby. Jak dobrze gospodarować energią zgromadzoną w czasie wakacji? Jak planować pracę, by była dla nas źródłem satysfakcji, a nie frustracji?
Od wielu lat zachęcam Państwa do rzetelnego, na ile jest to tylko możliwe, planowania całorocznej pracy. Doświadczenie uczy, że planowanie jest kompetencją, która nadaje działaniom szkolnego specjalisty strukturę zorganizowaną, stanowiąc jednocześnie nieodzowny warunek ich skuteczności. Zapobiega przypadkowości i chaosowi w realizacji zarówno zadań obowiązkowych, jak i dodatkowych zlecanych przez dyrektora szkoły czy placówki.
Zajęcia rozwijające komunikowanie się to istotna część pracy z dziećmi w wieku przedszkolnym i wczesnoszkolnym. Głównym założeniem każdego scenariusza zajęć opracowywanego przez nauczyciela lub terapeutę jest wsparcie w nabywaniu przez uczniów kompetencji językowych i komunikacyjnych. Tematy zajęć i sposób działań powinny więc w jak największym stopniu umożliwiać uczniom kontakt z otoczeniem i integrację społeczną. Lekcje rozwijające komunikację to zachęta do porozumiewania się i wyrażania siebie zarówno w grupie rówieśniczej, jak i w dalszym środowisku przy wykorzystaniu mowy, pisma, gestów i innych dostępnych dla dziecka sposobów komunikacji.
Dysleksja rozwojowa jest przedmiotem zmartwień wielu rodziców. Często wynika to z braku dostatecznej wiedzy o symptomach, które dają podstawy do zakwalifikowania dziecka do grupy osób z ryzykiem dysleksji. Znajomość ogólnego pojęcia dysleksji i charakterystycznych jej objawów w dużym stopniu ułatwia uchwycenie problemów już w wieku niemowlęcym lub przedszkolnym. Poniższa treść stanowi więc wartość zarówno dla specjalistów, jak i opiekunów.