Kreatywność to niezwykle ważna cecha, ale również umiejętność, sposób myślenia, działania, poszukiwania i odnajdywania tego, co dotychczas nieodkryte, tworzenia nowych wartościowych idei, przedmiotów i sposobów rozwiązywania problemów. Bardzo często jest porównywana do twórczej postawy. Niezwykle istotną kwestią jest fakt, że kreatywność nie opiera się głównie na procesach intelektualnych – tutaj znacznie większą rolę odgrywają wyobraźnia, sfera emocjonalna, doświadczenie i intuicja jednostki.
Dział: Warsztat pracy pedagoga
W czasie, kiedy dominuje nauczanie zdalne i nie ma bezpośredniego kontaktu z uczniami, konieczne staje się szukanie różnych alternatyw w zakresie prowadzenia zajęć. Chodzi bowiem o dążenie do urozmaicenia lekcji, zaangażowania uczniów w dodatkowe działania i przyczynienia się do tego, żeby poczuli oni potrzebę samodzielnego zdobywania wiedzy i doskonalenia swoich umiejętności. Rolą nauczyciela powinno być w związku z tym szukanie ciekawych, innowacyjnych rozwiązań. Jednym z nich może być praca metodą projektów. Jest to metoda znana od dość dawna, jednak w aktualnej sytuacji może zyskać na znaczeniu, pozwala bowiem na wyjście poza utarte schematy i zapewnienie uczniom dodatkowej stymulacji.
Emocje to stany, które towarzyszą nam niemal w każdej sekundzie życia, to nagłe zmiany, poruszenie zachodzące w umyśle, spowodowane odbiorem bodźców zewnętrznych i wewnętrznych. Emocje mówią o naszych (często ukrytych) potrzebach, powodują pobudzenie, niosą ładunek energetyczny o określonym zabarwieniu, mogą charakteryzować się różnym poziomem intensywności. Oprócz wewnętrznego odczucia powodują charakterystyczną ekspresję ciała i mimikę.
Nauka w szkole wymaga bardzo dużego zaangażowania ze strony wszystkich nauczycieli i pedagogów. Konieczne staje się podejmowanie działań, które mają na celu wspieranie rozwoju ucznia i organizowanie takich sytuacji szkolnych, które będą adekwatne do potrzeb i możliwości uczniów. Niezwykle ciekawym rozwiązaniem staje się praca z wykorzystaniem eksperymentów oraz uczenie się przez doświadczenie.
Nastrój jest składową częścią temperamentu i zupełnie naturalnym stanem, który występuje w pewnym wycinku rzeczywistości, nie ma stałego charakteru, ulega częstym zmianom. Na to, jaki mamy nastrój, wpływa wiele czynników zarówno tych pochodzenia wewnętrznego, jak i zewnętrznego.
Już niedługo odbędą się egzaminy ósmoklasisty. Maj to również czas matur. W tym roku wydarzenia te odbędą się niestety w niecodziennych i obciążających dla uczniów i nauczycieli okolicznościach, jakie wywołała trwająca od ponad roku pandemia i wynikające z niej ograniczenia. O czym, oprócz nauki, należy pamiętać w okresie przedegzaminacyjnym?
Współczesna szkoła staje przed wieloma wyzwaniami. Z jednej strony nauczyciele i pedagodzy muszą mierzyć się z ciągle zmieniającą się rzeczywistością oraz z problemem polegającym na tym, że młodzi ludzie coraz więcej czasu spędzają w wirtualnej rzeczywistości. Z drugiej – pojawiają się liczne wyzwania społeczne, które również generują dużo trudności na polu edukacji. Nie da się więc ukryć, że kluczowe w tym obszarze staje się znalezienie odpowiednich metod pracy i działań, które będą w stanie stymulować rozwój młodych ludzi i przyczyniać się do świadomego opanowywania przez nich różnorodnych materiałów.
Jak wiadomo, obecnie dzieci mają dostęp do różnego rodzaju narzędzi i zewsząd docierają do nich różnorodne bodźce. To sprawia, że dużo trudniej przychodzi im uczenie się nowych treści, zwłaszcza w tradycyjny sposób. Muszą bowiem mieć zapewnioną ciągłą, zróżnicowaną stymulację, która będzie zaspokajała potrzeby ich układu nerwowego.
W artykule w listopadowym wydaniu „Głosu Pedagogicznego” przedstawiłam podstawowe założenia teorii przywiązania1, starając się wyjaśnić, jak dalekosiężny wpływ na całościowe funkcjonowanie człowieka (nie tylko w dzieciństwie, ale i w dorosłości) ma jakość relacji z głównym opiekunem. Ten wpływ będzie zatem dotyczył również etapu szkolnego w życiu dziecka. Na gruncie niniejszego tekstu zastanowimy się, jaką rolę – w kontekście teorii przywiązania – może odegrać nauczyciel wobec ucznia. Przyjrzymy się także pozornie nieoczywistemu związkowi pomiędzy jakością więzi uczeń–nauczyciel a osiągnięciami szkolnymi.
Niełatwo być nastolatkiem – to właśnie na tym etapie rozwoju zachodzą ogromne zmiany, z którymi młody człowiek nie potrafi sobie poradzić. Najbardziej charakterystycznym określeniem tego okresu jest brak równowagi spowodowany szalejącymi hormonami, rozwijającym się układem nerwowym, ogólnym funkcjonowaniem mózgu oraz zachowaniami buntowniczymi. W konsekwencji młodzież bywa impulsywna, ma zmienne nastroje, często podejmuje pochopne decyzje i przejawia zachowania ryzykowne. I martwi się wieloma rzeczami…
Współczesna szkoła zobowiązana jest do zwracania większej uwagi na to, jak uczniowie podchodzą do kwestii nauki i zapamiętywania. Metoda polegająca na tym, aby jak najszybciej przyswoić dany materiał i równie szybko o nim zapomnieć, powoli odchodzi do lamusa. Od młodych ludzi zaczyna się bowiem wymagać umiejętności posługiwania się zdobytą wiedzą w praktyce i jej kreatywnego wykorzystania w codziennym życiu. Aby uczniowie to potrafili, konieczne staje się pokazanie im, w jaki sposób uczyć się i jak ułatwiać sobie proces przyswajania i zapamiętywania wiadomości.
Współczesny świat i zmiany, jakie w nim zachodzą, sprawiają, że nauczyciele powinni stać się specjalistami w zakresie korzystania z nowoczesnych technologii. Zwłaszcza obecna sytuacja epidemiczna wymusza na pedagogach postawy proaktywne. To oni muszą bowiem sprawić, że lekcje będą ciekawe, a przekazywane treści zachęcą do ich pogłębienia i czynnego udziału w zajęciach, zarówno tych stacjonarnych, jak również, a może przede wszystkim, zdalnych. Konieczne w związku z tym jest otwarcie się na nowości i odważne korzystanie z dostępnych technologii.