Komunikacja jest tematem, który zawsze pozostanie aktualny i niezwykle ważny, szczególnie w szkole. Zastanów się, jak wiele już wiesz na ten temat? Może uczestniczyłeś w specjalistycznych kursach czy webinariach online z tego zakresu? A może pomimo swojej praktyki i bogatego doświadczenia w nauczaniu masz wrażenie, że w tej dziedzinie powinieneś się jeszcze wiele dowiedzieć?
Dział: Warsztat pracy pedagoga
W szkołach uczy się coraz więcej dzieci, które przejawiają różnego rodzaju zaburzenia lub nie radzą sobie z powszechnie obowiązującymi normami. Należy więc dostosować metody i formy pracy oraz znaleźć złoty środek, aby każdy uczestnik procesu dydaktycznego czuł się usatysfakcjonowany.
Każdy nauczyciel lub pedagog spotyka się w swojej praktyce z dziećmi przejawiającymi różnego rodzaju zachowania. Czasem są to dzieci grzeczne i posłuszne, a czasem trudne i wymagające. Nie zawsze mają oni wiedzę na temat tego, w jaki sposób rozmawiać z danym uczniem, jak mówić, aby ich słuchano, i jak egzekwować prawidłowe zachowania.
Wpółdziałanie specjalisty z nauczycielem wychowawcą to obowiązek nie tylko ustawowy, lecz także wynikający z etyki wykonywanego zawodu. Wszak to uczeń jest podmiotem oddziaływań wychowawczo-profilaktyczno--terapeutycznych podejmowanych przez wychowawcę oraz pedagoga czy psychologa szkolnego, logopedę, terapeutę pedagogicznego lub doradcę zawodowego. Nic więc dziwnego, że współpraca między nauczycielami wskazywana jest jako kluczowa w realizowaniu statutowych zadań szkoły i stawiana na równi z wiedzą i doświadczeniem zawodowym.
Empatia to zdolność wczuwania się w przeżycia i rozumienie stanu emocjonalnego drugiego człowieka. Nabywanie tej zdolności jest procesem, który swój początek ma w dzieciństwie. Ważną rolę w jej kształtowaniu się odgrywają czynniki: poznawczy i emocjonalny oraz społeczny i sytuacyjny. Empatia polega nie tylko na rozumieniu drugiego człowieka, lecz także, co ważniejsze, na sygnalizowaniu swojego rozumienia i wczuwaniu się w przeżycia innych ludzi. Elementarny poziom empatii polega na zapewnieniu drugiej osoby o rozumieniu znaczenia jej słów.
Samoocena to umiejętność właściwej oceny swojej osoby w kontekście predyspozycji, wad i zalet. Najczęściej dokonywana jest w porównaniu do innych osób, co pozwala na uwydatnienie wskazanych różnic. Wskazówki co do samooceny oraz sposób jej dokonywania mogą opierać się na własnych wytycznych, wymaganiach, które stawiamy sami sobie, lub też mogą być zależne od tego, czego wymagają od nas inni. Ważne jest, by spojrzenie na własną osobę było subiektywne i dokonane w sposób rozsądny.
Umiejętności wykonawcze to takie, których potrzebujemy, by wykonywać różnorodne zadania. Napicie się wody to z pozoru nic trudnego, jednak gdy dokonamy szczegółowej analizy, można stwierdzić, że to wieloetapowa operacja wymagająca podjęcia kilku czynności, którym towarzyszą różnorodne emocje mogące spowodować, że będzie ona rozłożona w czasie lub nie zostanie zakończona.
Obowiązkiem szkoły jest zorganizowanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej każdemu uczniowi, który jej potrzebuje, zarówno ze wskazań określonych przez nauczycieli, jak i zawartych w opinii czy orzeczeniu poradni psychologiczno-pedagogicznej. Na dodatek w postaci odpowiedniej do jego indywidualnych potrzeb edukacyjno-rozwojowych, m.in. w formie zajęć specjalistycznych, prowadzonych przez osoby z odpowiednimi kwalifikacjami.
Technologie informacyjne i komunikacyjne (TIK) stały się tak powszechne, że nikogo nie dziwi dziś korzystanie z nich w niemal każdej dziedzinie naszego życia i na każdym kroku, zarówno przez młodzież, dorosłych, jak i dzieci, i to często te najmłodsze. Jednocześnie wokół tego zagadnienia toczą się liczne dyskusje, zwłaszcza w środowisku nauczycieli, wychowawców i rodziców dotyczące głównie zagrożeń związanych z nadużywaniem przez młodych ludzi internetu. Atmosferę podgrzewają media, akcentując problemy, wskazując na liczne zagrożenia oraz dając przykłady uzależnień (jest to oczywiście ważna kwestia, ale nie jedyna, która powinna być brana pod uwagę).
Zgodnie ze stanowiskiem Światowej Organizacji Zdrowia zdrowie jest nieodłącznym warunkiem osiągnięć szkolnych, dobrej jakości życia i wydajności ekonomicznej. Wyposażając uczniów w wiedzę, umiejętności i postawy wobec zdrowia, możemy zwiększyć ich szanse na zdrowe życie oraz zdolności działań na rzecz zdrowia społeczności, w której żyją.
Uczeń, który posiada optymalny stopień samoregulacji, będzie potrafił przystosować się do otaczającej go rzeczywistości i w niej funkcjonować. Można to zaobserwować w każdej ze sfer rozwojowych człowieka. Podpowiadamy, jakie działania podejmować, by maksymalnie wspierać kształtowanie samoregulacji u uczniów w przestrzeni klasy szkolnej.