Głównym zadaniem szkoły jest przygotowanie każdego ucznia do samodzielnego życia w społeczeństwie, a celem edukacji włączającej jest rozwój dziecka na miarę jego możliwości. Aby tak się stało, trzeba działać według dobrze przygotowanego planu, podpartego rzetelną diagnozą uwzględniającą bardzo ważny element środowiskowy. Planu, który zapewni wsparcie zarówno dziecku, jak i jego rodzinie.
Dział: Warsztat pracy pedagoga
Myślenie elastyczne oraz idąca z nim w parze kreatywność sprawdzają się, gdy trzeba połączyć ze sobą różne informacje, rozwiązywać zagadki i szukać nowych metod rozwiązywania złożonych problemów. Niestety, ponieważ nie charakteryzują się tym, co właściwe dla procesu analitycznego – odgórnym ukierunkowaniem – trudno poddać je ocenie, zapewnić informację zwrotną i trenować w szkolnych ławkach. Tym bardziej że brakuje dostępu do metodyki, a nauczyciele często boją się wyjść poza „swoją ramę”.
Najnowsze osiągnięcia neuronauki odsłaniają tajemnicę tego, co zarządza naszym postępowaniem. Wyjaśnia to, dlaczego niektórzy uczniowie reagują na pewne stresujące sytuacje inaczej, niż tego byśmy chcieli. Okazuje się, że kluczem do rozwiązania problemów z reakcją na sytuacje stresowe nie jest samokontrola, a samoregulacja.
W psychologii nieśmiałość wyjaśniana jest jako wstydliwość, brak pewności siebie, rodzaj lękliwości społecznej, która zakłóca kontakty społeczne i objawia się przeżywaniem specyficznego dyskomfortu. Philip Zimbardo nieśmiałość rozumie jako uświadomienie sobie przez osobę własnej niezdolności do podejmowania czynności, gdy osoba ta chce i wie, jak ją wykonać. Osoba nieśmiała odczuwa lęk przed negatywną oceną ze strony innych, dlatego unika aktywności grupowej i kontaktów z innymi. Izolowanie się jest wtedy metodą obronną przed możliwą negatywną oceną.
Wyniki badań pokazują, że obniżenie samooceny wśród dzieci z dysleksją dotyczy aż 89% z nich. Co więcej, wykazano, że niski poziom samooceny utrzymuje się na tym poziomie lub wciąż się obniża w miarę postępu edukacji szkolnej. Innym niepokojącym wskaźnikiem jest to, że 33% adolescentów z zaburzeniami uczenia się, w tym z dysleksją, choruje na depresję.
TikTok to aplikacja, która szturmem podbija serca (nie tylko młodych) użytkowników i użytkowniczek na całym globie. W ostatnim czasie narzędzie to z ogromną siłą wkroczyło także do świata edukacji.
Kwalifikacje zawodowe pedagoga specjalnego wciąż budzą wiele wątpliwości. Chcąc się dowiedzieć, jakie warunki należy spełnić, aby móc pełnić nowe szkolne stanowisko, warto zapoznać się z nowelizacją rozporządzenia MEN z dnia 1 sierpnia 2017 r. w sprawie szczegółowych kwalifikacji wymaganych od nauczycieli (Dz. U. z 2020 r., poz. 1289 z późn. zm.; Dz. U. z 2022 r., poz. 1769).
Dzieci coraz częściej sięgają po substancje psychoaktywne – skalę tego zjawiska możemy sobie uzmysłowić, obserwując liczbę zgłoszeń do poradni leczenia uzależnień, przepełnione oddziały psychiatryczne, sytuację w gabinetach specjalistów, ale także w szkołach i w lokalnym środowisku. Można postawić tezę, że każdy z nas zna kogoś, kogo w jakimś stopniu dotknął ten problem. Według raportu z badań z 2021 r. 24% badanych młodszych uczniów i 37% starszych uczniów pali marihuanę, a 5,2% uczniów przyznaje się do korzystania z nowych środków psychoaktywnych, tzw. dopalaczy. Najpopularniejszą używką jest alkohol – 80% uczniów deklaruje, że choć raz w życiu go piło. Jakie działania powinien podejmować szkolny specjalista w sytuacji, kiedy uczeń nadużywa substancji psychoaktywnych? Gdzie się zaczyna, a gdzie kończy rola pedagoga?
Wprowadzenie nowej klasyfikacji chorób i zaburzeń psychicznych wywołuje wiele obaw związanych z nazewnictwem i kryteriami diagnostycznymi chorób i zaburzeń. Czas na wprowadzenie do użytku klinicznego ICD-11 to pięć lat. Polskie Ministerstwo Zdrowia zapowiada, że może to nastąpić już w czerwcu 2023 r. Co może zmienić się po wdrożeniu nowej klasyfikacji?
Od 1 czerwca 2022 r. placówki oświatowe z całego kraju mogą zgłaszać się do pionierskiego programu certyfikacyjnego z zakresu zdrowia psychicznego. Szkoła Myślenia Pozytywnego 2.0 to okazja do wyjątkowej pracy z uczniami i uczennicami połączona z niestandardowymi aktywnościami angażującymi także nauczycieli i rodziców. Dlaczego warto zgłosić swoją placówkę? Jakie korzyści czekają na uczestników Programu w zbliżającym się roku szkolnym?
Asertywność, umiejętność odmawiania oraz świadomość zgody to ważne zagadnienia, o których powinniśmy pamiętać w edukacji, aby wychowywać świadome pokolenia, które powinniśmy wyposażyć w kompetencje niezbędne do budowania dobrych relacji z innymi i z samym sobą. Jak uczyć dziecko mówić „nie” i w jaki sposób przekazać koncept zgody, tak aby w przyszłych relacjach mogło być bezpieczne i aby nie przekraczało granic innych?
Edukacja włączająca wkracza coraz szerzej do naszej rzeczywistości i choć czasem jej tak nie nazywamy, odbywa się już w prawie każdej (jeśli nie w każdej) placówce w Polsce. Jest ona często wyzwaniem dla społeczności szkolnej, wymaga bowiem ustalenia, jak mądrze, odpowiedzialnie i z szacunkiem dla każdego ją wdrażać, jak dostosować formy nauczania, jakie technologie i narzędzia wykorzystać, aby nauka była ciekawa dla każdego ucznia i każdej uczennicy. Przyszłość edukacji to nowe technologie i nie unikniemy ich coraz większego znaczenia w procesach edukacyjnych.